Klassement

Uitzicht vanaf ons vacantieadres, gistermorgen 7 uur.

Ergens halverwege juni 2016... De hele week onderweg geweest, eindelijk weer thuis op vrijdagavond bij mijn gezin en tijd om van het weekend te gaan genieten met enkel een zondagochtendtraining op de Maas in Rotterdam nog op het program. Een telefoontje uit IJmuiden van één van mijn DMRC-teamleden die zelf een eigen wedstrijd-roeiteam heeft met de vraag of ik 'toevallig' tijd heb om op zaterdag even bij te springen in de Kaagrace op de Kagerplassen bij Warmond omdat één van zijn roeiers is uitgevallen. Tsja...ik ben nu eenmaal de beroerdste niet en omdat ik er ook zeker geen hekel aan heb om effe lekker tekeer te gaan in zo'n roeiwedstrijd zeg ik uiteraard ja. Eigenlijk bedoel ik nee maar toch zeg ik ja en dat maakt verders ook niet uit, nood breekt wet en deze man bewijs ik graag een vriendendienst. Tegelijkertijd realiseer ik me dat ik eigenlijk al zo veel weg ben doordeweeks en het beetje vrije tijd dat ik heb in de weekenden dikwijls opgeslokt word door het roeien wat ik heden ten dage nog steeds fanatiek doe. De meeste forumleden herinneren zich nog de Challenge met oud-mariniers van Rotterdam naar London in 2015, en inmiddels hebben we ook de tweede 320 km. van Den Helder naar Wilhelmshaven alweer achter de rug Om het allemaal wat dragelijker te maken voor mijn gezin besluit ik om het vrouwtje en m'n jongste mee te vragen. Maar ze hebben al zoveel 'DMRC geweld, roeien, trainen en wedstrijden' voor hun kiezen gehad de afgelopen jaren dat de animo om weer opnieuw een hele dag langs de waterkant te staan kijken vrijwel nihil is. Toch wil ik graag dat ze erbij zijn, en stel wat in het vooruitzicht na afloop. "Als we naar huis gaan, mag jij kiezen waar en wat we gaan eten" zeg ik tegen m'n jongste zoon... Op zaterdagochtend vertrekken we met z'n drietjes richting Leiden naar de Kagerplassen, en komen via smalle paadjes en een hoop gedoe met een pontje uiteindelijk bij de start van de wedstrijd. De race geroeid, 22 km. blik op oneindig en alles uit de kast, en daarna nog effe napraten met veel andere oud-mariniers die net als ik allemaal na onze eerste Challenge Rotterdam-London de weg naar het officieuze FSN-sloeproeien hebben gevonden en ook aan deze wedstrijd deelnamen, zij het ieder met zijn eigen team. Vrouw en zoon wachten geduldig af en uiteindelijk is het tijd om naar huis te gaan, het moment waarop zoonlief stiekem de hele dag op heeft gewacht. Hij mag kiezen waar we gaan eten! Even later in de auto doe ik hem een paar voorstellen om het kiezen wat gemakkelijker te maken, maar zijn keuze is snel bepaald en resoluut; wij gaan naar Burger King!! Even doe ik nog een poging om hem op andere gedachten te brengen, maar de geneugten die ik doordeweeks onderweg beleef zijn niet de zijne en belofte maakt schuld, hij mocht kiezen dus...op naar Burger King. Een kinderhand is nu eenmaal gauw gevuld... Richting Brabant is de eerste BK die je tegenkomt op de A13 bij Delft-zuid, parking 'Het Ruyven'. Nu sta ik daar doordeweeks ook regelmatig mijn verplichte pauze te maken en het enige waar ik me daar altijd aan stoor is dat het soms moeilijk parkeren is in de lange parkeervakken vlak voor de Burger King. Of het is te smal, of lui zetten hun combinatie zó neer dat in- of uitdraaien haast onmogelijk is. Maar vandaag maakt het me niks uit, het is weekend en er is geen bal te beleven op de parking. Bovendien ben ik met de personenauto, dus wie doet me wat?.... Slechts tien minuten later word ik wakker geschud uit mijn droom. Mijn geest, vermoeid en leeg na de wedstrijd enkele uren geleden en die als een flat-liner zijn lot naar de Burger King ondergaat schrikt op wanneer ik doodgemoedereerd de parkeerplaats richting het restaurant op rijd... Waar normaliter doordeweeks wat vrachtwagens - soms wat onhandig- geparkeerd staan, staat nu de complete parkeerplaats vol met misschien wel 60-70 losse trucks en wat combinaties. Werkelijk iedere vierkante meter is volgeparkeerd, je kan er spreekwoordelijk gezegd geen wiel meer kwijt!! Waar ik normaal doordeweeks in het parkeervak sta, staan nu achter elkaar drie losse trucks van een Roemeense transportfirma geparkeerd. Ik sta perplex...ik heb veel gezien, genoeg meegemaakt maar blijkbaar nog niet alles. Werkelijk geen vierkante meter van de parking is onbenut gelaten, het staat letterlijk ramvol geparkeerd met trekkers van één en dezelfde Roemeense transportfirma met hier en daar een outsider die bij een andere vervoerder werkt maar waarschijnlijk wel dezelfde staal spreekt. Compleet verbouwereerd na wat ik gezien heb ga ik met m'n jongen doen waar we voor gekomen zijn, eten bij de BK. En terwijl we aan tafel zitten neem ik het tafereel recht tegenover deze 'food-market' -bestaande uit allerlei diverse restaurants en fast-foodketens- nog eens in me op. Terwijl mijn jongen zit te genieten van zijn frietje en zijn hamburger spookt er van alles door mijn hoofd en stel ik mezelf duizend-en-één vragen met een enige en enkele conclusie; we zijn reddeloos verloren, ik wist niet dat het zo erg was...... Terwijl mijn vrouw en zoon nog totaal onwetend genieten van hun menu, maak ik me -zonder eigenlijk nog iets te proeven na het zien van deze barre ellende- op voor het vertrek naar huis. Maar niet voor ik vastgelegd heb op de foto hoe hier een parkeerplaats tijdens het weekend compleet geconfisceerd is door met name één Roemeense firma en waarvan de chauffeurs op nog geen 10 meter afstand in het oog van de gasten én restauranthouder hun eigen potje staan te koken. Kaagrace 2016...een ervaring rijker en een illusie armer. En zo werd het voorjaar 2017. Op zoek naar een andere auto kom ik na veel zoeken via internet uit op een interessante aanbieding van een garagebedrijf uit Leiden. Op zaterdag een afspraak gemaakt om de auto te gaan bezichtigen, vrouw en kind weer meer en met de hardheid en handelsgeest van een échte Brabantse boer de 'heren autoverkopers' in de showroom even de oren gewassen en de auto waar ik naar op zoek was meegenomen voor een droomprijs. Inclusief alle opties, inclusief garantie, te mooi om waar te zijn maar voor deze éne keer was het écht waar. Nog gniffelend van plezier om het feit dat geen van de drie 'heren verkopers' van de dealer in hun gelikte kostuums één woord terug had op de brutaliteit van een Brabander die een bod deed op een auto om hem vooral niet mee te krijgen maar toch de winst in zijn zakken wist te steken, rijden we weer terug richting Brabant. Maar niet zonder opnieuw nog eens langs de Burger King te gaan, dit feit moest nu eenmaal gevierd worden! Tenminste, dat hield ik mijn vrouw en zoon voor. Stiekem wilde ik na ruim een half jaar nog eens polshoogte gaan nemen op parkeerplaats 'Het Ruyven' langs de A13 en kijken of de situatie nog steeds hetzelfde was als eerder in juni 2016, toen we terugkwamen van een roeiwedstrijdje op de Kagerplassen en ik mezelf drie keer in m'n arm moest knijpen om te geloven wat ik daar toen zag. Even later rijden we richting Rotterdam, en nemen de afslag naar de food-strip op parkeerplaats 'Het Ruyven' langs de A13 waar naast Burger King ook het luxere HaJé, Subway, een Surinaamse toko en nog wat andere kleinere horecazaken zijn gevestigd recht tegenover de vrachtwagenparkeerplaats. Heel even hoopte ik stiekem op een verbetering van wat ik een half jaar eerder aantrof, maar mijn verwachting werd rigoreus en keihard de kop ingedrukt toen ik mijn auto parkeerde en samen met mijn gezin naar het restaurant liep... Het tafereel waar ik opnieuw getuige van was liet niets te raden over. Hetzelfde als waar ik doordeweeks onderweg ook mee geconfronteerd word. Collega's uit het Oostblok, rumoerig en in grote getalen aanwezig. Hard lachend, lurkend aan de zoveelste Pivo en roepend -soms schreeuwend- naar elkaar terwijl polka-gejengel uit de speakers van een truck het rumoer bijna weet te overstemmen. Toch lijkt het dat ook hogerhand -ondernemers of Rijkswaterstaat- hun maatregelen hebben genomen om de overlast van deze ongevraagde gasten te beperken en ze het parkeren proberen te bemoeilijken door middel van grote gele betonblokken. Alle moeite ten spijt want helaas zijn chauffeurs nooit voor één gat te vangen, ook niet als ze b.v. uit Roemenië komen. Eén auto vóór en twee auto's achter de betonblokken parkeren en ook dat probleem is weer verholpen... Plastic zakken met afval hangen links en rechts aan een spatbord of spiegel te bungelen en andere rommel zwerft -meegenomen door de wind- ergens over de parkeerplaats om ergens tot na het weekend in de berm van de parking te wachten tot de schoonmaakdienst het op heeft gehaald. Dozen komen onder de dakspoiler vandaan, potten en pannen worden tevoorschijn getoverd uit de opbergvakken van hun veelal benauwd kleine en verouderde vehikel, etenstijd is begonnen! Noem het schrijnend, noem het een eigen keuze... En terwijl een Nederlandse collega die zijn rust wil nemen de parking weer af rijd omdat iedere meter bezet is, de forenzen en de dagjesmensen angstvallig het restaurant laten voor wat het is op een enkeling na die zijn ogen uitkijkt van achter de raam en zich afvraagt wat al die trucks met die vreemde vogels daar moeten, neem ik nog wat foto's van onze collega's, concurrenten of eender welke naam je ze wil geven en ga met een auto rijker en opnieuw een illusie armer richting huis. Ondertussen hebben de restauranthouders het nakijken......een parkeerplaats vol, geen droog brood te verdienen...

Triest maar waar... men pakt zo'n plek als standplaats, de rest van de wereld bekijkt het maar en in Nederland wordt het allemaal gedoogd

Zijn dat de zussen van Iggy Pop ?

Als je het op eigen kosten gaat halen,kan je wellicht je geld terug vragen (of een gedeelte ervan) bij de belastingdienst, onder de noemer opleidingskosten. Gr johan Verstuurd vanaf mijn SM-G901F met Tapatalk

Zal niet gebeuren nee. Volgens mij hebben wij het hier in de wet Milieubeheer al wel geregeld. Er zal wel ergens in de vergunning staan dat het bedrijf (fastfoodrestaurant etc.) moet zorgen voor een afvalbeheersplan voor het terrein (omgeving) dat het bedrijf omvat... Handhavers van de gemeente spreken het bedrijf erop aan als het een zooitje is.. niet de veroorzakers, vermoed ik. Andere oplossing: http://www.dumpert.nl/mediabase/7220313/e6f4c6bd/je_bent_gewaarschuwd_.html

bij de fam. visscher

En zo is het met meerdere parkeerplaatsen net buiten rotterdam. En als je na het weekend er weer langs rijdt, ligt er toch een bende. Zodat ik me zelfs schaam dat ik chauffeur ben.

SOOB- subsidie durf ik niets zinnigs over te zeggen; gewoon bellen zou ik zeggen Ik heb het 7 jaar terug compleet opnieuw gedaan voor 750 euro; en inderdaad opgeven bij de belastingdienst. Destijds was er al wel 'n behoorlijke drempel, dat zal vast nog zo zijn... Maar ook daar is 'n mooie site voor : www.belastingdienst.nl

Wij noemen dat "Europese toestanden"...

Van ons bedrijf gaan we dit jaar met 4 auto's de iceroads doen. Seizoen duurt dit jaar 2 maanden. Van links naar rechts op de foto: 2016 Westernstar lomax(glider) 2012 Kenworth w900l( de mijne) 2013 Peterbilt 389(glider) 2016 Peterbilt 389(glider) We gaan alle 4 met B-trains max treingewicht 63.5 ton. Sent from my SM-G925W8 using Tapatalk

Zou mij ook wel eens mee willen maken om daar te rijden op zoon grote. Heb je ook wat. [emoji5] Verstuurd vanaf mijn SM-G900F met Tapatalk

Geheel opnieuw inderdaad Pierre; en voor dat ene blaadje extra tekst zou ik het tankgedeelte niet laten liggen. Je weet het eens niet...

Maar jij bent dan ook geen oostblokker daar, meer een zui(zon)derling Murph

Nu gaat t wel?2 weken terug was het -55°c met een gevoelstemperatuur van -72°.door de wind. En ik lag onder de auto te hobbyen(bevroren luchtsysteem). Sent from my SM-G925W8 using Tapatalk

Sent from my SM-G925W8 using Tapatalk

Sent from my SM-G925W8 using Tapatalk

Nog een paar..... Sent from my SM-G925W8 using Tapatalk

Mee die scania

Lijkt me zo kicken om een keer mee te maken!! Verstuurd vanaf mijn D6603 met Tapatalk

Het voelt tegennatuurlijk om met 40 ton het ijs op te rijden,maar het went snel. Moet eerlijk bekennen dat ik een halve hartverzakking kreeg bij de eerste scheur die in het ijs sprong...dat maakt een partij herrie,dat is minder goed voor je gestel,maar ook dat went. Sent from my SM-G925W8 using Tapatalk

Ben erg benieuwd naar de verslagen zonder de sensatiezucht van een commerciele tv zender er bij. Lange wielbasis is juist prettig met veel gaten en bulten. Als we hier ook ice roads zouden hebben, had ik me vast wel aangemeld. Lijkt me geweldig om "dat soort" werk te doen.