Ik reed samen met Karel dubbel bemand bij een groenterijder richting Duitsland. Je kent het al, altijd te laat weg met veel te veel werk. Om acht uur 's avonds vertrokken vanaf het westland met een stuk of wat adressen richting ddr. We waren de hele dag al bezig geweest met uitlossen en daarna de auto weer vol maken, dus allebei al moe voor we vertrokken. Nu moet ik er bij vertellen dat Karel iemand was van de luie soort.... Ik liet dus Karel het eerste stuk rijden, dacht ik, zodat ik even kon slapen, en ik daarna mijn kantje zou rijden. Zover kwam het dus niet want ik sliep en droomde dat er veel herrie was in mijn droom..... Karel was net na Osnabruck in slaap gesukkeld en van de snelweg afgereden en had wat bomen geraakt. Cabine aan de rechterkant weg en wat bomen plat. Ik sliep en dacht dat ik droomde.... Het was werkelijkheid en er zat geen raam meer in de auto en er ging geen deur meer open. Dat was dus slecht wakker worden voor mij. Na een beetje verdwaasd wakker worden stelde ik aan Karel voor de baas maar te bellen. Dat deed hij ook direct. Hij legde de situatie uit. Baas zei gelijk dat hij het begreep maar dat het niet zo erg was..... We moesten eerst de auto maar leeg rijden en dan 'keken we de volgende ochtend' wel hoe ernstig de schade was. Toen Karel vroeg, vraag je niet hoe het met ons is &@€76;)( begreep hij pas dat het echt ernstig was. Er is die nacht niets meer gelost. Dit lijkt op een sterk verhaal maar is echt gebeurd