Spring naar bijdragen

Harrie76

Forumlid
  • Aantal bijdragen

    1463
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Berichten geplaatst door Harrie76

  1. En ik sta idd nog in turkije.

    De grens turkije Bulgarije srond 18km.

    Dus dit was de beste optie.

    Nu begreep ik dat de griek ook niet echt zn best doet om de rij weg te werken.

    Daar zit maar 1 beamte geloof ik.

    Iets met bezuinigen....

    Zag daarstraks nog wel een nederlander voorbij schuiven. Ook van een firma uit moerdijk. Hoe klein kan de wereld zijn zeg maar.

    Hij kwam turkije in. Ik hoop dat ie ff mag blijven want dit duurt nog wel even.

  2. Nee niks mag er voorbij Rob.Voor mij staan volle koelers te ronken, die mogen ook gewoon aansluiten.

    Ben in 6, 5 uur ik denk 800meter opgeschoven.

    Moet nog wat documenten aanzuiveren aan de grens.

    Voor de container dat ie leeg het land uit gaat.

    En een lege container is ook lading.

    Een verpakking zeg maar, bovendien is hij niet gereinigd.

    Morgen komt er wel een mannetje van de spediteur mijn papieren ophalen en die rijd naar de grens om dat allemaal te regelen zodat als ik er ben meteen door kan.

    Mooier kunnen ze het niet maken...

  3. Heb net al met wat turkse chauffeurs zitten eten.

    Maar dat bleef bij brood met macaroni en een bakkie thee.

    Niks mis mee gaat er meer om dat je niet gek word van verveling.

    Koop ook nog maar een internet bundeltje ook denk ik deze is weer bijna op.

    Beetje een tegenvaller dit maar aan alles komt een eind. Ben een geduldig type.

  4. Ben weer op de terugweg.

    Sta voor de grens ipsala om via Griekenland naar Bulgarije te gaan.

    Maar het is een zooitje.

    Er is een staking geweest.

    Sluit net aan in een file van 12km vrachtwagens.

    Een collega die via een andere grens is gegaan waar net zon rij stond is al vanaf donderdag aan het aansluiten. Moet nu nog 4km.

    Dus dit word een uitputting slag.

    Over de kaart wil ik niet eens nadenken....

  5. Hallo hallo, we leven nog.

    Het is goed vertoeven in Izmir.

    We staan nog bij de douane maar ik denk dat we vamavond weg kunnen.

    Izmir is prachtig.

    We zijn zondag en gisteren een beetje op verkenning geweest.

    Een taxi kost hier niks net als de rest trouwens.

    Alhoewel het winkel centrum hier tegenover waar veel a merken flagstores hebben zitten, is weer net zo duur als bij ons.

    Maar ga je met de taxi de stad in en drink je en eet je je tot je afgeladen bent en de taxi weer terug kost dan weer niks.

    Was voor 35,- klaar.

    Die taxi ritjes zijn ook leuk trouwens.

    Tuterend en seinend banan ze zich door het verkeer alsof ze een donor nier naar het ziekenhuis vervoeren.

    Ze benutten de hele weg maar ook de stoep waar nodig.

    En als er niks aankomt stop je natuurlijk ook niet voor een rood licht.

    Gordels zitten er in maar je kunt ze niet vast klikken want dat ding zit onder het riete matje waarme de zitting is bedekt.

    Izmir bruist, het is druk en hectisch.

    Claxoneren is hier volkssport nr 1.

    Maar de mensen zijn overal even vriendelijk.

    Het was zaterdag en zondag nog fris maar gister al een stuk warmer en nu geeft de temperatuur meter alweer 27graden aan.

    Toch niet voor niks de korte broek ingepakt.

    Heb nog wat leuke foto's van wat we hier allemaal zien en vooral wat er allemaal rond rijd.

    Maar daar moeten jullie nog even op wachten tot ik terug ben.

    Vandaag of morgen nog een kleine 200km tot de klant.

    Daarna kan de terugreis beginnen.

    Maar we zijn niet voor volgende week donderdag terug denk ik.

    Gr, Harrie

  6. Oh dat klopt sindaco, dan heb ik wat dingen door elkaar gehaald.

    Was ook met een paar wijntjes op.

    Geen collegas van je tegen gekomen nee.

    Al kom ik ze wel regelmatig tegen her en der, maar deze trip niet.

    In Hongarije idd betaald van grens tot grens 108 euro.

    In roemenie en bulgarije dagvignetjes gekocht

  7. Bedankt voor de leuke reacties mensen, erg leuk.

    We zij weer een paar dagen verder.

    Dag 4 en 5.

    Wakker worden in Bulgarije.

    Even douchen en een bakkie doen en dan weer gaan.

    Bularije valt me erg mee.

    Het is een stuk rustiger op de weg vergeleken met Roemenie.

    Ook een stuk schoner trouwens.

    Wat dat betreft lijkt dat Roemenie op een groot uit de hand gelopen zigeuner feest.

    De gebouwen die je ziet zijn ook wel oud maar ziet er net wat beter onderhouden uit allemaal.

    De wegen zijn goed te doen.

    We slingeren door haarspeld bochten en klimmen de bergen in.

    Om aan de andere kant weer naar beneden te zeilen.

    Tijdens zon afdaling komen we een stoet mensen tegen.

    We remmen verder af en gaan er voorzichting een voor een voorbij.

    Als ik de stoet passeer zie ik dat er vooraan een soort bolderkar getrokken word.

    Daarvoor loopt een man met een zwart kruis.

    Ik kijk in die kar als ik er voorbij kom en zie dat er een overleden persoon in ligt.

    Gewoon open en bloot niks geen kist.

    Het zal best normaal zijn hier maar ik ben er nogal van onder de indruk.

    En hoop dat we niet al te redpectloos hebben gehandeld door onze inhaal actie.

    Even later stoppen we bij een koffie huis.

    Wederom valt het me op dat alles zoveel netter en schoner is als Roemenië.

    Tijdens dat bakkie ondekken we dat we een beetje verkeerd zijn gereden.

    Niks ernstig maar we rijden nationaal terwijk er 3km verder parralel ook een snelweg loopt.

    Maar dat boeit niet. Daar hadden we waarschijnlijk geen koffietent zoals deze tegen gekomen.

    Na de koffie door naar de turkse grens.

    Die we verder probleemloos berijken.

    Nou ja... 20km voor de grens komen we toch nog een slecht stukje weg tegen.

    Zo slecht dat stapvoets soms al te hard is.

    Het is maar een km of 2denk ik bij het plaatsje Lesovo.

    Daarna kunnen we we gewoon rijden.

    Ik denk dat de gemeente lesovo geen geld heeft voor wegen onderhoud.

    Op de grens aangekomen vliegen de expediteurs ons tegemoet.

    Die willen allemaal dat je bij hun de papieren in orde laat maken.

    We laten onze tir carnets in orde maken voor de douane en gaan de weegbrug op en de turkse ambtelijke molen in.

    Vijf uur later is alles geregeld en kunnen we weer door.

    Naar de eerste de beste parking zon 15km over de grens.

    Even hapje eten en onder de wol.

    De volgende dag ontwaken we in een verrassend fris Turkije.

    Mijn korte broek is voor niks ingepakt ben ik bang.

    Het is 1graad als ik op de meter kijk. Maar de zon schijnt en het is mooi helder weer.

    We gaan richting gelibolu waar we het pondje op moeten.

    Of zoals de turken zeggen ferribot.

    Als we het plaatje binnen rijden staat de winkelsstraat gelijk vol met vrachtwagen.

    En we zijn gespot door de plaatselijke straat verkopers.

    En verdomme wat zijn die hardnekkig.

    Na 100 keer nee blijven ze je nog aan je kop zeiken met hun nep parfum.

    Tot op de de ferry hangt er een an mn spiegel.

    Als ik zeg dat ie nou godverdomme eens op moet flikkeren met zn rommel word ie boos.

    Maar flikkert wel op.

    Het boot tochtje duurt een klein uurtje.

    Aan de overkant begint de laatste 6, 5 uur rijden naar izmir.

    De Turkse wegen zijn afwisselend goed en dan weer slecht.

    Veel klimmen en veel dalen weer ook.

    We krijgen van een collega door die al in izmir staat dat er geen gelegenheid is om te douchen op de tirparking.

    Dus dat doen we dan vlak voor izmir nog maar een keertje.

    De laatste klim voor izmir is bruut.

    Stijl en lang ik overdrijf niet als ik zeg dat de laatse 2km 250 liter diesel heeft gekost.

    Maar boven op die bult kijk je over heel izmir heen.

    En savonds is dat een magisch gezicht al die lichtjes.

    Met wat aanweizingen van de collegas die er al staan vinden we de tir parking bij de douane.

    Zo. We zijn er.

    Tegenover waar we staan zit een mega winkelcentrum.

    Aangezien we hier een dag of drie blijven staan geen straf denk ik.

    Vanmiddag maar eens een taxi naar de stad pakken denk ik.

    Beetje izmir verkennen.

    Maandag naar de douane maar dat inklaren duurt een dag of twee.

    Dus we moeten die tijd toch een beetje zien door te komen.

    ZAl veel wachten worden en veel op en neer lopen om te kijken hoever het is.

    Als ik ergens gratis wifi vind upload ik nog wel wat fotos.

    Maar heb nu maar prepaid bundeltje.

    Gr, Harrie.

    Oh en let even niet op de typefouten aub.

    Heb te dikke vingers voor zon telefoon en terugscrollen om alles na te lezen is te lastig.

    Vergeef het me :-)

  8. Dag 3 en 4.

    We zijn bij gyula Roemenië binnen gekomen zonder veel problemen.

    Mits we de douane koffiegeld gaven...

    De e76 over richting arad het begon al donker te worden.

    De weg is smal en geen 100 meter rechtdoor alleen maar bochten, vaak onoverzichtelijk.

    We hadden onze zinnen gezet op het plaatse Deva.

    Daar zou een grote tir parking zitten.

    Tegen de tijd dat we Arad voorbij zijn is het al pikdonker en het gaat regenen.

    De weg word spekglad en door de duisternis en tegenliggers zag je dus geen hand voor ogen.

    Met een gangetje van tussen de 40 en 70 jojo-en en slingeren de drukke weg over.

    Het is druk en iedereen rijdt standje kamikaze.

    Ik kan niet goed beschrijven hoe dat er aan toe gaat maar geloof me het gaat erop.

    Autos maar ook andere vrachtwagens halen je gewoon in als het hun niet snel genoeg gaat.

    Voor een onoverzichtelijke bocht, of midden in een dorp maakt ze geen fuck uit.

    Dan lopen er ook nog mensen langs die weg en honden, fucking veel zwerfhonden.

    Het is te bizar voor woorden.

    Ik had in polen wel eens wat meegemaakt toen ik voor mijn vorige werkgever wel eens naar Gdansk moest.

    Maar dat was kinderspel vergeleken met dit.

    En we zaten pas 200km in Roemenië.

    Na bijna 4uur ploeteren door de duisternis komen we in Deva aan.

    Maar geen tir parking te bekennen.

    Na een rondje Deva even overlegd en besloten naar een ander tentje te gaan.

    Een hoteletje wat we gezien hadden met een parking erbij.

    Er stonden veel turken dus dan is dat je beste optie.

    Daar aangekomen bleek er ook een tentje bij de parking te zitten.

    En daar moesten we wezen.

    Er kwam een nogal zuur ruikend mannetje naar ons toe om ons een plek te wijzen en parkeergeld te innen.

    Vervolgens naar binnen, en toen werd het mooi.

    De tent zelf was niet om aan-te-zien maar de mensen waren zeer gastvrij.

    De turken hadden allemaal familie in holland of rijden of hadden veel op nederland gereden.

    Veel boxtel istanbul heel veeel, 20 Jaar en dat soort praat haha prachtig.

    We moesten op de foto en kregen bier het kon niet op.

    Mn collegas hebben er nog gegeten, eerlijk gezegd ik durfde dat niet aan dus heb overgeslagen.

    Had ook geen honger ook. Moe van de dag de indrukken naar bed en als een blok in slaap.

    De volgende ochtend maar even wassen naast de wagen want de santitaire voorzieningen waren middeleeuws en te goor.

    Ik snap niet dat ik hier nog plezier in heb maar ik heb er zin in.

    Nog ff naar binnen voor een bakkie waar naast de mensen van de vorige avond ook nog iemand anders was.

    Ze hadden hem waarschijnlijk verteld over die hollanders want hij kwam meteen enthousiast naar ons toe.

    Hij begon over muziek ennholland en iets met ene django wagner.

    En we moest meekomen naar buiten naar zijn auto. Het was een plaatselijke roemeen denk ik want hij was met de luxe.

    Die vent zet de radio aan en er knald ras echte nederlandse woonwagen muziek uit de speakers.

    Dat was django wagner dus.

    Mijn dag kon niet meer stuk.

    Maar goed het gas moest er weer op, nou ja spreekwoordelijk dan want echt hard gaat het niet.

    Als je over 100km een gemiddelde van 60 haalt doe je het goed.

    Al zijn er bij die het gemiddelde gewoon op de 80 willen houden.

    Het is weer echt sturen.

    Je zou bijna al het gevaar om je heen vergeten zo genieten is dat.

    Wat ik naast de chaos in het verkeer zie ik met daglicht vooral veel armoe.

    Een grote vuilnisbelt is het langs de wegen, in veel dorpen waar we doorkomen zijn is alleen de hoofdweg verhard

    Veel gebouwen staan er verpauperd bij.

    Je ziet ook van die typische beelden zoals van die stok oude kromme vrouwtjes die aardappels verkopen langs de weg.

    In de wat grotere dorpen/steden staan ook weer heel mooie gebouwen en kerken

    Te veel gezien om op te noemen.

    Na vier uur sturen ergens in een koffie huis een bakkie gedaan en weer door.

    In de middag komen we bij Pitesti aan en daar kunnen we de A1 op.

    We hadden al delen gezien maar dat was allemaal nog in aanleg.

    Maar van Pitesti naar Boekarest was ons eerste stukje.

    Voor boekarest nog even de tanks volgegooid en een bakkie gedaan.

    Nog drie uur om via Boekarest naar Ruse, en daar Bulgarije binnen te gaan.

    Moest lukken dachten we.

    Maar de laatse 60 km is een echt karrespoor met gaten en al.

    met nog een kleine 45 min rijtijd komen we op de grens.

    Stoppen was al lang geen optie meer want er zit niks vanaf de pomp waar we getankt hadden.

    Een rij van een auto of 100 voor ons dus dat werd een probleem.

    Toen ik op de weegbrug stond net na de paspoort kontrole en het afstaan van "koffiegeld" aan de douanier had ik nog 5 min.

    brug tax betalen den de brug over naar Bulgarije daar weer een paar autos voor me.

    Wegen en gas erop. De eerste pomp eraf een vignet halen en vragen waar we parkeren kunnen.

    10km zit turk parking krijgen we te horen. Das mooi.

    En met tien uur twintig stonden we daar.

    Tja het is niet anders...

    Binnen gekomen zien we een van de turken van de vorige avond weer zitten.

    We gaan aan een tafeltje naast hem zitten en kletsen weer wat.

    We eten een heerlijke kabab met geroosterde groenten en het lekkerste turks brood ooit.

    Afgesloten met de mierzoete en machtige baklava ga ik met een volle pens terug naar de auto.

    Slapen kan ik zo vol niet dus ik dacht ach ik tik vast wat op.

    Morgen nog een uurtje of zes sturen naar de turkse grens.

    Dan kijken hoe dat inklaren verloopt.

    Weet niet of ik fotos geupload krijg.

    Als je instagram op je hebt kun je me opzoeken met de username roadhogg.

    Daar staan wat plaatjes.

  9. Sta nu bij bicske, Hongarije

    Morgen nog een dagje, dan zijn we op de helft:D

    Verder weinig nieuws. Het loopt lekker en nog geen problemen gehad.

    Net met een nederlander van centrum/essers zitten eten.

    Hij was wat meer bekend in deze hoek dus even gevraagd wat de beste grens was om Roemenië in te gaan.

    En waar ik morgen zou kunnen staan.

    Morgen even met geknepen billen over de weegbrug en hopelijk zonder problemen de dag weer doorkomen.

  10. En jok is ja en ewet is nee.

    Waarschijnlijk anders gespeld maar fonetisch geschreven zeg maar.

    Ooit kende ik meer turkse woorden maar het is te lang geleden.

    Op de lagere school was mn beste maatje een turk.

    Toen leerde hij me wel eens wat maar dan blijt geen 30 jaar hangen haha.

  11. Visa in de pocket douane afgehandeld, we gaan er maar aan beginnen.

    Als de internet verbinding het toelaat hou ik jullie wel op de hoogte.

    Ik heb net al wat geoefend. Net bij de douane al thee zitten drinken met 4 iraanse collegas die op terugvracht staan te wachten.:wijn:

    Zag ze in de oplegger zitten dus er heen gelopen en begroet.

    Dan krijg je meteen een bakkie aangeboden.

    Beetje uitgelegd wat ik ging doen enzo.

    Heb ze gevraagd of ik nog problemen kreeg met 11, 4 ton trekas druk maar dan ging wel volgens hun.

    Jullie horen nog van me, later.

  12. Tja een goeije kennis hier uit ut dorp rijdt bij Steyns, en die wil nie anders as die kant op.

    Hij hee un skon buikske, dus eten komt hij nie te kort.

    Dacht dat die wel altijd via Hongarije, Roemenie, Bulgarije gaan.

    Heb hem wel eens gevaagd of het niet gevaarlijk is die kant op met overnachten< > Hij zegt geen probleem> gewoon bij de Turken gaan staan, is gezellig en je hoeft nie bang te zijn dat er wat gebeurd.

    Klopt ook ouwe, dat via Hongarije, Roemenie, Bulgarije, en dan ga ik nog een stukje door griekenland en onderaan turkije in richting het pondje van Gelibolu.

    Is ook fijner aangezien je dan tot aan turkije door EU gebied rijdt.

    En over de veiligheid maak ik me ook niet zo druk, dat gajes is te druk hier autos en koper te stelen.;)

  13. Ik geloof je meteen huub, het zal een zware beproeving worden denk ik.

    douches enzo schijnen daar niet zo veel voor te komen.

    En wat ik allemaal te eten krijg is ook maar afwachten.

    Dat ik geen 2e keer zal willen neem ik meteen van je aan, maar wil het wel een keer meemaken.

    We gaan met meerdere auto's en een turkse collega van me is gisteren al vertrokken dus die kan ons mooi op de hoogte houden van hoe en waar te eten enz...

    Verder gaan we het allemaal wel zien.

  14. Tankcontainer met ADR kan ook op TIR-carnet hoor. Maar dan moet je werkgever wel over carnets kunnen beschikken.

    En Slovenië grenst niet aan Bulgarije, ga je dan via Kroatië, Servië? Kroatië is sinds 1 juli EU maar Servië nog niet, dus zorg dat je Servische en Turkse ritmachtigingen meekrijgt. En uiteraard geldige groene kaart en originele kentekenbewijzen enz.

    En als ze zeggen probleem chef, moet jij altijd antwoorden niex probleem chef iek baksies;).

    Ik wou met slovenie beulgarije maar aangeven dat ik over land ga en niet in bari de boot op ofzo haha

    Maar idd ook over Kroatië en Servië.

    Vandaag op de zaak al wat meer info gekregen.

    We rijden idd onder tir carnet dus dat is al fijn.

    we rijden eenmaal in Turkije meteen naar het zuiden en pakken dan ergens een pondje naar izmir.

    Dus niet over istanbul.

    Heb al turkse transport vergunning en nog wat meer papierwerk wat nodig is.

    Maandag bij het turks consulaat een visa ophalen dan naar de zaak en via de douane moerdijk om uit te klaren en dan kan het avontuur beginnen.

    Karel had me nog wat nuttige info verschaft via pb.

    Dus ik ben er wel klaar voor denk ik.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Forum voorwaarden