Cliff

Klinkt bekend, hier precies zelfde verhaal.. behalve dat ik nu wél al "alles" in huis heb C,E,code95/ccv-b en digi chauffeurskaart.. Hoewel ik goede ervaring op de weg heb(echter met verl.bus), sneeuw, hagel, mist, snacht's noem maar op én altijd zonder schade gereden te hebben, en ook laden en lossen mij niet onbekend is, is blijkbaar ervaring op de vrachtwagen het toverwoord waarmee je wél aangenomen word. Persoonlijk vind ik vrachtwagen rijden heel goed en relaxed gaan, het is wat anders dan met 120 a 125km/h rijden of 130waar het kan/mag met een "bussie", dan moet je net zo goed heel scherp in het verkeer zijn.. aan de andere kant begrijp ik best dat als z een overload aan (open) sollicitanten hebt, dat ze degene met ervaring er uit pakken, simpel.. en jammer voor de "onervaren" chauffeurs. Heb zelfs een paar keer aangeboden kosteloos te willen rijden om te zien of het wederzijds bevalt.. blijkbaar helpt dat ook niet, dus ga ik dat ook niet meer aanbieden, mischien zet je jezelf zo te goedkoop neer ofzo.. het is om moedeloos te worden wat dat betreft. Aan de andere kant, gewoon blijven proberen en dan lukt het jou en mij vroeg of laat ook heus wel een keer!!!

Ja van sixpack naar one bag haha.. Nee valt wel mee.. gewoon "normaal" postuur.

Thanx allemaal. Ik ga inderdaad eerst de telefoon maar eens gebruiken. Langsgaan heeft ook niet mijn voorkeur om bovengenoemde reden.. maar als het wat te lang duurt allemaal dan ga ik het toch ook gewoon eens proberen, nee heb je... Een collega heeft eens tegen mij gezegd dat ik sprekend op Poetin lijk dus mischien kan ik daar dan mijn voordeel mee doen haha..

Thanx! Ik ga het idd eens op andere manieren proberen, vind persoonlijk gesprek ook beter. Ik kom uit Waddinxveen overigens.

Ik zal mij ook even voorstellen. Mijn naam is Richard en ik ben 37 jaar en lees sinds kort ook op dit forum mee, dus even voorstellen is dan wel op zijn plaats dacht ik zo.. Ik zal even kort vertellen wie ik ben en hoe ik hier zo terecht ben gekomen. Vroeger... wilde ik al graag vrachtwagenchauffeur worden, dat liep allemaal wat anders. Na wat baantjes hier en daar kwam ik op mijn plek bij een bedrijf dat meubels voor de fisiotherapie maakt, ik had het daar goed naar mijn zin en heb daar verschillend werk gedaan zoals montage, magazijnwerk en uiteindelijk stofferder geworden daar. Na ruim 13 jaar wilde ik eens wat anders, de vrijheid trok me toch nog steeds en zo ben ik bezorger geworden van auto onderdelen. ook daar had ik het reuze naar mijn zin, het was nachtwerk met een verlengde bestelbus en dat was heerlijk werk, echt iets voor mij! Verantwoordelijk werk ook want ik had bossen sleutels en allarm a.b's. bij me van al die bedrijven. Natuurlijk ook in de winter op onbestrooide (snel)wegen en in dikke mist gereden puur op de tomtom omdat het zicht zeer belabberd was, altijd zonder schade gereden en op tijd. Helaas werd dat bedrijf overgenomen en ik moest ineens 80km van huis naar m'n werk. Dit heb ik even volgehouden maar na een paar maanden kon ik in de buurt werken als bezorger van witgoed wat ook leuk werk was (ook met bussie:-) Toen gebeurde de volgende ellende in mijn leven; Mijn broer werd ernstig ziek na een vechtscheiding (kinderen weghouden door ex, valse aangiften, je kent het mischien wel), na weken in het ziekenhuis op het randje liggend werden we opgeroepen dat hij het niet zou gaan halen.. Ik was er kapot van op dat moment maar zeer kort gezegd als door een wonder is hij toch weer genezen en is inmiddels weer 100% gezond verklaart aan het werk bij zelfde baas en huis gekocht enz. Daarna besloten ik en mijn vriendin te trouwen (dit op zich valt niet onder de ellende ) in die tijd werd mijn vader ernstig ziek en kreeg ik ook nog te horen op mijn werk dat mijn contract niet verlengt werd. Mijn vader overleed vlak voor mijn trouwen, dus ik was mijn baan en vader kwijt en de trouwerij ging niet door op dat moment. Enfin we zijn wat later toch nog getrouwd natuurlijk. Ook ben ik in die tussentijd nog vier keer verhuist, 1 samenwonen, 2mijn toen nog zieke broer kwam bij ons wonen en zijn huis werd verkocht, 3wij met zijn 3en verhuizen omdat ook ons huis verkocht werd, 4 tijdelijk huis, 5 mijn broer kocht weer een huis en ook wij hebben nu een heerlijk huis waar we de eerste 25jaar niet meer uit gaan. Dit alles speelde zich af in zo'n ruim twee en half jaar.. Ik vond het op dat moment even niet erg dat ik zonder werk zat, ik heb die tijd echt even nodig gehad om bij te komen van alles.. maar nu komt het.. In deze tussentijd heb ik niet stil gezeten, ik ben mijn theorie (ccvb) vakken gaan halen en omdat ik daar de tijd voor had lukte dat allemaal in één keer, ook mijn c en E met code95 gehaald en sinds deze week heb ik ook mijn digitale chauffeurskaart in huis. Nu ben ik mij al een tijdje suf aan het solliciteren maar merk toch dat een hoop bedrijven ervaring heel belangrijk vinden, daar geef ik ze geen ongelijk in, maar aan de andere kant kan ik best goed rijden en hoe kan je verdere werkervaring opdoen als je zo moeilijk een kans krijgt. Het lijkt me toch een wederzijdse investering, goed de eerste maanden zal ik mischien wat langzamer zijn als ervaren chauffeurs en moet zeker de kneepjes nog leren, aan de andere kant, als ik dan ingewerkt ben, hebben ze wel een goede en eerlijke chauffeur aan me, dat weet ik zeker! Nu las ik hier een paar keer dat je beter naar een bedrijf toe kan stappen i.p.v. een nette mail met cv sturen, is dat zo? Ik heb altijd het idee gehad dat je dan wat opdringerig over komt en dat bedrijven in deze tijd liever een sollicitatie per mail ontvangen, of is dat niet zo? Ok, tot zover mijn verhaal Groeten Richard