[[Template core/global/global/includeMeta is throwing an error. This theme may be out of date. Run the support tool in the AdminCP to restore the default theme.]] Spring naar bijdragen

Een raar weekje...


Marotrans

Recommended Posts

  • Administrators

De afgelopen week verliep hier thuis wat anders dan anders…

Zoals al ik elders al eens had vermeld, heeft mijn schoonvader laatst te horen gekregen dat hij aan longkanker leed en niet verder wilde. Ondanks dat de longarts behandeling nog zinvol achtte op zijn 83e. Maar zijn geest zei nee, het lichaam ging er in mee… Zijn wens was om niet te lijden en geen pijn te hebben; dat was al langer duidelijk.

De huisarts heeft hier in mee willen werken en vrijdag 7 oktober om 22.20 uur is de goede man, toch sneller dan verwacht, overleden.

Die middag kreeg ik een sms of ik maandag de tiende oktober vrij kon nemen; hij zou dan aan de morfinepomp gaan en mijn vrouw wilde graag bij hem blijven. Natuurlijk, geen probleem. De maandag was gekozen in overleg met de arts zodat familie van verder weg in het weekend nog afscheid kon nemen. Ook hier had opa een eigen wil…Tegen een uur of vijf kwam het telefoontje: ”ik ga nu met de jongens naar het ziekenhuis om een morfinepomp te halen, en als de pomp aangesloten is worden de jongens opgehaald door E. Kom jij ook zo spoedig mogelijk, want het is aflopend…”

Slik… reed ik dan midden in Hilversum op vrijdagmiddag. Dat is dan het kl**tige van dit werk. Maar proberen rustig te blijven, even wat maagvulling gehaald onderweg en zo snel mogelijk naar de zaak. Auto aan de kant gekwakt, afgemeld en naar het bejaardenhuis gereden waar m’n schoonvader inmiddels buiten kennis naar adem lag te snakken ondanks toegdiende zuurstof. Gelukkig waren de jongens al weg, die zijn nog te jong om alles zo van dichtbij mee te maken vinden wij. Ik heb na anderhalf uur afscheid genomen en ben de jongens gaan halen om naar huis te gaan.

Dat was het dan; een uur later is hun opa overleden.

Mijn schoonmoeder, schoonzus en vrouw waren er bij, hebben hem samen afgelegd en gewacht tot het lichaam is overgebracht naar het uitvaartcentrum om een uur of 3 ’s nachts.

Zaterdag de hele dag regelwerk voor de uitvaart, enveloppen schrijven, mensen bellen etc. Natuurlijk weer een emotionele dag voor de direct betrokkenen, persoonlijk heb ik dat wat minder. Ik heb er vrede mee: de man wilde het zo, heeft zijn rust gevonden, en eerlijk gezegd zijn dat emoties waar ik niets mee kan… Alleen steun verlenen, meer niet eigenlijk

Zondag en maandag waren ook van die dagen: toch maar weer bij m’n schoonmoeder langs met z’n allen, doen wat je kunt en meer niet. Dinsdag in overleg met vrouwlief ‘gewoon’ gewerkt, even wat afleiding. Woensdagmiddag om 15.30 was de crematie in Dieren. Dat zijn de momenten dat ik ook breek met m’n stoere gedrag: als die kl**temuziek begint en je je eigen kinderen ziet verdrinken in verdriet om hun opa…

En de rest van de week weer business as usual, alleen de kop er niet echt bij natuurlijk. Vrouwlief is donderdag gelijk begonnen met instantie’s af te bellen om verzekeringen, lidmaatschappen etc. af te zeggen, bankzaken te regelen en meer van die zaken die dan moeten gebeuren. Ondanks het grote verdriet, zij en haar vader waren altijd twee handen op één buik binnen hun gezin. Dit is iets waar ik heel veel respect voor heb, zou het zelf voor me uit geschoven hebben denk ik… Anders had ik het ook met plezier gedaan, maar zij wil dit zelf doen. Kan haar alleen steunen en opvangen waar nodig, en meer niet. Dus dat doe ik ook.

Dus… een weekje minder aandacht voor de gewone dingen op het werk én hier; nu weer de draad van het gewone leven op zien te pakken. De 28e is onze oudste jarig, 4 dagen later zijn moeder en weer 2 dagen later was opa jarig… Worden allemaal ‘de eerste keren zonder’ …

Het zal soms moeilijk zijn, maar het komt vast goed.

Maarten

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Forumlid

:ok: Maarten, heb je mooi verwoord en is denk ik ook een goede manier om het zo op te pakken. Het gaat je idd niet in de kouwe kleren zitten.

Wens jullie enorm veel sterkte aankomende tijd, ook ivm die verjaardagen,waarin een 'leeg plekje' in jullie midden zal zijn.

;) Als er wat is....mag je me altijd bellen! :ok:

Grs Wijnand

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Administrators

Mensen, allen dank voor de reactie's. Dat doet mij (ons) echt goed.

Inderdaad moet je soms je verhaal even kwijt, ik heb dat hier gedaan. Niet alleen voor mezelf, ook om misschien 'stil verdriet' te laten weten dat er meer mensen in een zelfde soort situatie kunnen zitten...

Het leven gaat door, wij haken zo langzamerhand weer aan met een warme herinnering in ons hart.

Maarten

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Administrators

Bedankt mannen, top!

Vandaag is Silvia (m'n vrouw) weer aan het werk gegaan, en dat viel niet tegen gelukkig. De junioren hebben vakantie deze week, dus ook wat tijd om te wennen aan het idee. M'n schoonmoeder had vandaag weer de thuiszorg én heeft zelf gekookt; zo langzaam aan pakt een ieder de dagelijkse dingen weer een beetje op.

Maarten

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Gast
Reageer op deze discussie...

×   Je hebt opgemaakte inhoud geplakt.   Opmaak verwijderen

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Forum voorwaarden