[[Template core/global/global/includeMeta is throwing an error. This theme may be out of date. Run the support tool in the AdminCP to restore the default theme.]]Spring naar bijdragen
Afgelopen zaterdagavond laat reed ik ergens met de luxewagen in een stad, werd er door de auto voor mij een hond aangereden. Het beest stak zomaar zonder op te letten over, wat ze wel vaker doen en de auto voor mij kon hem dus niet meer ontwijken.
Zelf stopte ik rechts bij een bushalte om te kijken. Ik zag het beest bewegen en wachtte eigenlijk op de reactie van de bestuurder van de auto die hem aangereden had.
Het arme beest strompelde de vluchtheuvel op onder luid gejank en bleef daar liggen.
De bestuurder van de betreffende auto had blijkbaar alleen ff gewacht tot de weg weer vrij was, gaf gas en was foetsie, de klootzak.
Toen ben ik uitgestapt met m'n passagier en gaan kijken bij 't beessie.
Hij was duidelijk in een soort van shock. Er kwamen nog een paar mensen bij staan.
Nou moet je weten, het was niet in een land waar ze dierenambulance hebben (Wit-Rusland) en de vraag was dus wat te doen.
Toen heb ik maar ff met me meissie gebeld, en gezegd dat ik zo met een gast thuis zou komen:D.
M'n vriendin is een verschrikkelijke hondenvriend, ze heeft zelf een York-Terrier, (zo'n klein kreng;)).
Afijn het beest in m'n armen genomen en op de achterbank ermee. Het bleek een jonge Kaukasische Herder te zijn, toch wel een heel mooi beest, (google maar ff). Maar lopen kon hij / zij ff niet.
Toen ik bij m'n meisje aankwam en ze de hond zag, was ze in ene helemaal vertederd (gebeurde dat maar net zo automatisch als ze mij zag:D).
Het beest wat te eten en drinken gegeven, beetje comfortabel neergelegd, en volgende dag naar de dierenarts. Die was niet bijster geinteresseerd:hamer:, wilde ons alleen een paar spuiten verkopen. Maar kon niet vaststellen of er echt een poot wel of niet gebroken was want geen rontgenapparaat bij de hand. Zelf dacht ik inmiddels van niet, want het lieve dier kon zich alweer wat voortbewegen.
Toen besloot ik dat het wel een goed idee zou zijn, om in de buurt waar ik 'm gevonden had, eens naar een evt. baasje te zoeken. Dus teruggereden naar waar het gebeurd was, daar stonden een 500m verderop wat vrijstaande huizen. Eerlijk gezegd gaf ik mezelf niet meer dan 10% kans om het baasje terug te vinden.
De eerste huizen van de rij zagen er armoedig en verwaarloosd uit. Daar zou vast geen eigenaar van een Kaukasische Herder wonen, want het zijn toch wel bijzondere en ook nogal dure beesten.
Het volgende huis zag er wat luxer uit, dus daar maar aangeklopt.
Komt een kerel naar buiten. Dus m'n meisje doet het woord en zegt, we hebben een hond gevonden, weet u misschien iemand die een hond mist.
Ja zegt ie, ikke:eek:.
Maar m'n meisje is niet helemaal achterlijk, het schijnt dat daar nogal wat mensen wel gratis een mooie hond willen, dus ze vroeg eerst 'watvoor een dan?'. 'een kaukasische herder met roze halsband' Verrek dat was hem. Dus hond weer van de achterbank gehaald en meteen bij 't baassie in de armen.
Hoe was het mogelijk, in een keer raak. Dus iedereen weer blij.
Vond het een verschrikkelijk mooi en lief beest en erg jammer. Maar was echt niet realistisch om hem te houden, zo'n beest wordt erg groot en heeft nogal een apart karakter. Die kun je niet binnen in huis of in een cabine houden.
Afijn avontuur goed afgelopen.
Maar stel je eens voor, er ligt een hond zwaargewond op straat, zou je moed hebben om hem af te maken en uit z'n lijden te verlossen als het niet anders kon? Ik moet er niet aan denken:nee:.
You can post now and register later.
If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.
Vraag
JP eastway
Hoi allemaal,
Even een verhaaltje van m'n laatste avontuur:
Afgelopen zaterdagavond laat reed ik ergens met de luxewagen in een stad, werd er door de auto voor mij een hond aangereden. Het beest stak zomaar zonder op te letten over, wat ze wel vaker doen en de auto voor mij kon hem dus niet meer ontwijken.
Zelf stopte ik rechts bij een bushalte om te kijken. Ik zag het beest bewegen en wachtte eigenlijk op de reactie van de bestuurder van de auto die hem aangereden had.
Het arme beest strompelde de vluchtheuvel op onder luid gejank en bleef daar liggen.
De bestuurder van de betreffende auto had blijkbaar alleen ff gewacht tot de weg weer vrij was, gaf gas en was foetsie, de klootzak.
Toen ben ik uitgestapt met m'n passagier en gaan kijken bij 't beessie.
Hij was duidelijk in een soort van shock. Er kwamen nog een paar mensen bij staan.
Nou moet je weten, het was niet in een land waar ze dierenambulance hebben (Wit-Rusland) en de vraag was dus wat te doen.
Toen heb ik maar ff met me meissie gebeld, en gezegd dat ik zo met een gast thuis zou komen:D.
M'n vriendin is een verschrikkelijke hondenvriend, ze heeft zelf een York-Terrier, (zo'n klein kreng;)).
Afijn het beest in m'n armen genomen en op de achterbank ermee. Het bleek een jonge Kaukasische Herder te zijn, toch wel een heel mooi beest, (google maar ff). Maar lopen kon hij / zij ff niet.
Toen ik bij m'n meisje aankwam en ze de hond zag, was ze in ene helemaal vertederd (gebeurde dat maar net zo automatisch als ze mij zag:D).
Het beest wat te eten en drinken gegeven, beetje comfortabel neergelegd, en volgende dag naar de dierenarts. Die was niet bijster geinteresseerd:hamer:, wilde ons alleen een paar spuiten verkopen. Maar kon niet vaststellen of er echt een poot wel of niet gebroken was want geen rontgenapparaat bij de hand. Zelf dacht ik inmiddels van niet, want het lieve dier kon zich alweer wat voortbewegen.
Toen besloot ik dat het wel een goed idee zou zijn, om in de buurt waar ik 'm gevonden had, eens naar een evt. baasje te zoeken. Dus teruggereden naar waar het gebeurd was, daar stonden een 500m verderop wat vrijstaande huizen. Eerlijk gezegd gaf ik mezelf niet meer dan 10% kans om het baasje terug te vinden.
De eerste huizen van de rij zagen er armoedig en verwaarloosd uit. Daar zou vast geen eigenaar van een Kaukasische Herder wonen, want het zijn toch wel bijzondere en ook nogal dure beesten.
Het volgende huis zag er wat luxer uit, dus daar maar aangeklopt.
Komt een kerel naar buiten. Dus m'n meisje doet het woord en zegt, we hebben een hond gevonden, weet u misschien iemand die een hond mist.
Ja zegt ie, ikke:eek:.
Maar m'n meisje is niet helemaal achterlijk, het schijnt dat daar nogal wat mensen wel gratis een mooie hond willen, dus ze vroeg eerst 'watvoor een dan?'. 'een kaukasische herder met roze halsband' Verrek dat was hem. Dus hond weer van de achterbank gehaald en meteen bij 't baassie in de armen.
Hoe was het mogelijk, in een keer raak. Dus iedereen weer blij.
Vond het een verschrikkelijk mooi en lief beest en erg jammer. Maar was echt niet realistisch om hem te houden, zo'n beest wordt erg groot en heeft nogal een apart karakter. Die kun je niet binnen in huis of in een cabine houden.
Afijn avontuur goed afgelopen.
Maar stel je eens voor, er ligt een hond zwaargewond op straat, zou je moed hebben om hem af te maken en uit z'n lijden te verlossen als het niet anders kon? Ik moet er niet aan denken:nee:.
Groet JP
Link naar opmerking
Deel via andere websites
43 antwoorden op deze vraag
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.