Klassement

Inmiddels is mijn 2e week alweer achter de rug. Zoals al min of meer was aangegeven door de planning heb ik deze week weer iets totaal nieuws (voor mij dan) gedaan. Op een koelwagen. Afgelopen maandag eerst nog een dag stukgoed gereden , feitelijk hetzelfde als de week ervoor. Vervolgens dinsdag ook stukgoed maar bij weer een ander bedrijf, dit was met een mentorchauffeur. En toen was het woensdag, of ik tegen 7 uur op Urk wilde zijn (die mensen denken nog steeds dat het een eiland is vandaar op ) Was een klein transportbedrijf en de baas zelf deed de planning, hij werd volgens mij wel een beetje zenuwachtig toen ik zei dat ik net een week op de bok zit. Of ik toch maar vooral mijn telefoon altijd bij me wilde houden ook met lossen zodat hij me altijd kon bereiken..geen probleem. Vervolgens op pad, de auto had ik zo onder de knie. Was een Scania P320 met semi-automaat, had toevallig de vorige dag met een identieke auto gereden. Na mijn eerste klant gelost te hebben op naar de 2e, het lossen hier was ook geen probleem...tot ik de klep weer wilde sluiten. Met het omhoog doen kreeg ik meteen een douche hydroliekolie. Kon de klep nog sluiten maar dat was het ook. De zaak maar gebeld en kon naar een werkplaats 2 minuten van mijn volgende adres. Het euvel was gelukkig snel verholpen, bleek een versleten slang. Deze vervangen en de rest gecontroleerd en een 1/2 uur later was ik dan ook weer op weg. Donderdag weer op de koeler (eigenlijk de rest van de week) de hele dag verliep eigenlijk lekker behalve een klein akkefietje op het een na laatste adres. Moest lossen in centrum Harderwijk, nou geldt hier een lengtebeperking maar daar zat ik net binnen. Begrijp nu waarom dat is das dus echt sturen op de vierkante centimeter, vooral als ze ook nog overal fietsen en reclameborden neer pleuren. Ik zag dat mijn adres precies op de kop van de straat was en precies daarvoor links een vak voor laden en lossen. Laat er nou uitgerekend daar een auto staan. Afijn ik zet mijn wagen er half achter, stap uit en zie een vrouw op de bijrijdersstoel zitten die mij in gebrekkig nederlands verteld niet auto te kunnen rijden en haar man wel even belt. Omdat het er zo lekker smal was stond ik de boel mooi te blokkeren en ondertussen stond er al een leuk rijtje achter (ze gaven me gelukkig 100% gelijk het zo te doen) Het duurde al met al bijna een kwartier voor meneer kwam opdagen om in te stappen maar voor hij dit deed dacht hij nog even zijn gelijk te moeten halen dat het normaal was dat die daar even stond. Heb hem even kort en bondig op het bord gewezen, hij wilde nog even naar me toe komen maar toen hij zag dat ik meteen de auto uitsprong is die maar meteen weggereden. Normaal gesproken zou ik meteen de draai naar de winkelstraat hebben gemaakt en daar snel lossen en verder maar omdat hij zijn auto ook nog eens uit de kant had staan en het al smal was kon ik nooit de draai halen. Zelfs nu was dat alleen te halen door een paar keer steken en kreeg achteraf nog de complimenten van een collega chauffeur (die achter mij reed) dat ik hem er zo netjes door haalde voor iemand die het nog maar kort doet. De vrijdag was wel een aparte dag. Ik moest voor 5 uur gelost hebben op Schiphol. Oftewel mijn wekker liep om 1.30 uur af zodat ik om 3.15 kon rijden. Blijft toch apart 's nachts rijden, ik heb wel vaker 's nachts gereden en vindt het wel wat hebben lijkt toch een andere wereld. De Dire Straits uit de speaker, kop koffie op de tunnel en geen hond op de weg, heerlijk. Uiteindelijk had ik om 4.40 gelost, ruim op tijd dus en op mijn gemak naar het volgende adres. Nou was mij al verteld dat het kon gebeuren dat ik hier even moest wachten. Jaja.. even dat werd dus 3,5 uur. Maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om de binnenkant van de ogen te bestuderen. Nu was al gezegd dat het een pittige dag werd en dat ik waarschijnlijk aan de max van mijn uren zou komen, misschien dat er een deel overgeladen ging worden op een kleine auto zodat we het binnen de perken konden houden. Omdat ik nu zolang moest wachten is dit dus ook gebeurd. Na leeg gereden te hebben snel nog 5 adressen terug laden (deel vries, deel droog) en vlot op huis aan. Al met al weer een leuke week, vindt het koelerwerk wel leuk om te doen maar wat me opvalt is de wachttijden, is het niet omdat het langzaam gaat bij de overslagcentra dan is het wel door alle nacontroles die ze willen doen. Ik weet niet of dit normaal is of is dit, deels, te voorkomen met een goede planning?

Zoals ik al in mijn andere topic (de wereld van Albert) aangaf is het Duitslandwerk, in ieder geval voorlopig, komen te vervallen/uitgesteld. Zal denk ik zijn omdat dit makkelijker te plannen is voor hun omdat ik komende week ook begin met lessen voor de aanhanger. Voor degene met interesse probeer ik een wekelijkse update van de belevenissen bij te houden in dit andere topic.

De zomervakantie is weer in volle gang, en na een jaar hard ploeteren geniet ook ik weer van 3 weekjes vakantie. Weliswaar geen exotische reisjes naar verre oorden, of weken op een camping maar gewoon dicht bij huis. We houden het dus bij de gebruikelijke dagjes uit. Een pretpark, een dagje 'Schiphol behind the scenes', niets speciaals maar de jeugd moeten we ook tevreden houden. Vandaag stond Toverland Sevenum op het programma, een uurtje rijden en waar de rest van het gezin in de auto druk bezig is met van alles en nog wat, let ik - ook in mijn vakantie- uiteraard op wat er rondrijdt aan vrachtwagens en wat er links en rechts zo gebeurd op de weg. Op de heenweg, - amper een goeie tien minuten onderweg- zit er op de Burgemeester Bechtweg in Tilburg een vrachtwagen op een akelig dichte afstand achter mij. Ik rijd gewoon de toegestane snelheid van rond de 80 km/h, en gezien mijn ervaring met vrachtwagens en bumperkleven twijfel ik even om gas bij te geven of los te laten, maar kennelijk heeft 'Petmans' haast want het gaat hem niet hard genoeg, zwiept hem naar links en rost zijn combi plankgas links voorbij, om direct weer naar rechts te komen en vervolgens vol in de ankers te moeten voor een rood verkeerslicht. Sjouwert...denk ik nog. We rijden verder... Het volgende stoplicht op de kruising van de Nederlandweg met de Burgemeester Bechtweg springt van rood op groen dus ik kan doorrijden zonder m'n gas los te laten, maar moet vervolgens een flinke uitwijkmanouevre maken voor een idioot van een lokale vervoerder die van het Albert Heijn DC komt, vol door het rood rijd en hem bijna haaks de bocht omtrekt richting A65 . Gehaast en gek gemaakt door zijn haast niet haalbare ritopdracht die door de heren planners tot op de minuut is voorgekauwd ziet deze mafkees zijn kans schoon om middels deze kamikaze-actie toch mooi twee minuten van zijn fixtijd te rijden en zo 'nog geen bak koffie' eerder op de plaats van bestemming te komen. Dat een halve wagen rolcontainers ondersteboven ligt zal mij verders een rotzorg zijn, maar dat hij mij en mijn gezin over het hoofd ziet met zijn actie neem ik hem niet in dank af. Ik passeer hem en zie dat hij druk aan het bellen is. Waarschijnlijk met zijn collega's AH-piloten, die de bedenkelijke gewoonte hebben om elkaar de gehele dag te bellen waar en hoe laat ze ergens moeten zijn, getuige alle éen-armige chauffeurs die daar de poort uitdraaien. De andere arm houd meestal de telefoon aan het oor... Ik ga hem voorbij, en bedenk me wat ik ermee moet. Ik kan een hoop toestand uitlokken op een openbare weg, ik kan hem ook een flink oor aan naaien door zijn baas te bellen. Maar ach, wijselijk bedenk ik me dat ook ik niet zonder zonden ben alhoewel ik een rood verkeerslicht nooit bewust negeer en laat het voor wat het is, m'n gezin is nog immer onder de indruk van wat er zojuist gebeurde met die vrachtwagen waar ik zo plots voor moest remmen. Snel maar vergeten dit, we gaan er een leuke dag van maken. Op naar Sevenum! Onderweg begint mijn vriendin, die totaal niks met het wegtransport heeft -op een gedreven beroepschauffeur als vent na- opeens over het talrijke Oost-Europese vrachtwagens die we her en der passeren richting Venlo. Vreemd, sinds wanneer valt haar zoiets op, denk ik bij mezelf.. "Waar komt die vandaan, BG?" "Bulgarije", antwoord ik. "En SK, wat betekend dat?" "Slowakije", antwoord ik weer en in plaats van mezelf af te vragen hoe lang ik nog te werken heb in deze branche betrap ik er mezelf op dat we binnen een mum van tijd met z'n vieren een soort spelletje aan het doen zijn, raad de nummerplaat. "PL" roep ik! " "Jaaa pap, dat is Polen, dat weet ik ook wel", antwoord m'n oudste van 13 die lang genoeg met mij mee is geweest en dit spelletje al zovele keren meer heeft gespeeld met mij op de Belgische wegen, maar toen nog lang niet de leeftijd had om zich af te vragen wat al die vreemde vogels daar nu eigenlijk kwamen doen op de weg. Zo duurde het tot aan de afslag Sevenum, onderweg had ik vrouw en kinderen nog eens gewezen op Truckstop Nobis Asten, en dat ik daar ook wel eens 'moest eten en slapen'. " Nu is het heel rustig, maar vanavond staat het er helemaal vol met vrachtauto's, " legde ik ze uit. "Het enige wat er nu staat zijn wat Grieken en een paar Engelsen, en de rest ook allemaal mensen uit het Oosten". "Goh, dan rijden er toch wel een hoop rond hier", zegt het vrouwtje ietwat verbaast. Voor haar niets meer dan een constatering, voor mij een uitspraak die veel meerzeggend is als enkel dat, want als zij hier zomaar uit zichzelf mee komt, dan moet het toch wel erg gesteld zijn. Zo komen we weer bij Toverland Sevenum, waar we al enkele jaren op rij naar toe gingen. Nou ja, de kinderen hebben de keuze dus wie ben ik..? Een dag vol plezier is meestal zo voorbij, en rond 18.30 keren we huiswaarts. We draaien de snelweg A67 weer op richting Tilburg, en hervatten ons spelletje: raad de nummerplaat. "RO" roep ik weer terwijl ik een oude walmende MAN voorbij rijd, waarvan de spatborden met touwtjes bijeengebonden zijn en het ontbreekt aan een heus achterlicht of iets wat er enigszins op lijkt. "Die weet ik, Roemenië!", roept m'n oudste. Even verderop passeer ik een auto van Ralu. "HR" roep ik weer en verheug me nu al met deze instinker op het naderende moment hoe vrouw en kinderen er alledrie vol in tuinen. "Hongarije"! word er overtuigend geroepen vanaf de achterbank. "Fout, hahaha, Hrvatska" Ik leg ze uit dat het een auto uit Kroatïe is, uit Zagreb om precies te zijn en vertel ze over een tijd dat ik ook in Zagreb kwam. De tijd dat papa nog 'soldaat' was. Even later passeer ik twee combi's van Reining en vertel dat dat wel Hongaren zijn, maar op auto's van een Nederlands bedrijf. "Maar hoe kan het dan dat er Poolse auto's zijn met Poolse opleggers, en Poolse auto's met opleggers van Nederlandse bedrijven" vraagt mijn zoon? Een slimme vraag van een jongen van nét 13 die uiteraard om uitleg vraagt. Ik vertel hem in Jip- en Janneke taal over dat voor wat 'de baas' aan mij moet betalen, hij misschien wel 3 van die chauffeurs kan betalen. Omdat het zo simpel niet in elkaar zit probeer ik het verhaal wat duidelijker te krijgen door uit te leggen wat voor constructies er bedacht, welke mazen in de wet zitten en meer van die dingen die het mogelijk maken om Oostblokkers hier voor een appel en een ei te laten rijden en de Nederlandse chauffeur buiten spel te zetten. Maar in plaats van het verhaal helder en duidelijk te krijgen, raak ik zelf verstrikt in een onbegrijpelijke warboel van wetten, uitzonderingen, postadressen en Poolse of Roemeense BV's, en geef op een gegeven moment de moed op, dit word niks. "Ik zal het heel kort uit proberen te leggen: het kan zomaar zijn dat papa over een jaar of 5 misschien wel geen vrachtwagenchauffeur meer is", sluit ik af en zucht nog maar eens.... We tuffen lekker door, het is vakantietijd en dat merk je direct aan intensie van het verkeer op de weg. We naderen een rijtje van 4-5 vrachtwagens wat kort achter elkaar rijd terwijl er verders op de baan bijna niets zit, en waarbij de achterste vrachtwagen continu met zijn poten de rem aantikt. Voortdurend branden zijn remlichten en de afstand tot zijn voorligger bedraagt hooguit een meter of tien. "Waarom toch zo kort erop en continu op die rem" vraag ik mezelf af. Even later blijkt wat de mogelijke oorzaak is van zijn gevaarlijk korte afstand en het voortdurend remmen; meneer heeft het nogal druk met de krant lezen. Voorovergebogen in de krant stuurt hij met zijn ellebogen op het stuur zijn kolos over 's lands wegen en met beide handen slaat hij rustig en bedaard bladzijde voor bladzijde om. Af en toe kijkt hij eens op en remt dan wat bij om een mogelijke aanrijding te voorkomen. Dit geloof ik niet, en om mijn verhaal van bewijs te voorzien besluit ik om er een foto van te maken. Helaas...deze chauffeur uit de buurt van Someren is bijna thuis en precies bij de afslag Someren - Helmond-West gaat hij er af. Een gemiste kans dus.... Maar niet getreurd, een tweede kans doet zich nog geen twee minuten later aan wanneer ik opeens de vrouw in paniek een 'oeeeh-kreet' hoor slaan. Tegelijkertijd zie ik een -naar het schijnt- 'Nederlandse topchauffeur' van een bekende transporteur uit de buurt van de Veluwe op de vluchtstrook richting vangrail gaan, en op het allerlaatste moment een snuk aan het stuur naar links geven om ternauwernood een aanrijding of erger te voorkomen. "Die zit te slapen" denk ik, maar direct weer slingert hij opnieuw van links naar rechts waarbij hij soms bijna de volledige breedte van de vluchtstrook gebruikt. Dit herhaalt zich nog een paar keer zo, en wanneer ik hem gepasseerd ben zie ik een oudere man die zowat met zijn neus in zijn navigatie of boordcomputer zit en daarbij haast de controle over zijn voertuig verliest. Tjonge jonge, je maakt wat mee soms. Even later rijden we op de ring A2 bij Eindhoven. Het rijgedrag van een wit bestelbusje wat op de parallelweg N2 rijdt valt mij op. De bestuurder zit niet 'niet-handsfree' te bellen, nee deze is druk bezig om zijn laatste 'likes' op Facebook nog even te bekijken en nog wat andere belangrijke zaken op internet te doen die schijnbaar niet tot thuis kunnen wachten. Maar hij is geen stiekeme lafaard zoals de meeste anderen, dat moet ik hem nageven: hij houd gedurende de gehele tijd dat ik naast hem zit zijn smartphone pontificaal voor zijn neus. Dus niet sneaky op zijn bovenbeen of een andere manier om uit het zicht van Jos en Ger van de politie Brabant Zuid-Oost en een optreden in Wegmisbruikers voor te blijven, nee...gewoon vol in het zicht van alles en iedereen die het maar wil zien. Terloops passeert me op diezelfde parallelweg N2 even later een bestelbusje van DHL met een ongeschoren Noord-Afrikaans hoofd achter het stuur, die geheel ongevraagd zijn middelvinger naar mijn vriendin opsteekt. Zonder aanleiding, zonder reden, geheel ongevraagd en belangeloos, een middelvinger! Raar volk....die pakket-piloten van DHL.. Voordat we richting stad gaan om nog wat te eten als afsluiter maak in mezelf een optelsommetje van de dingen die ik zo onderweg gezien heb zien gebeuren, en besef dat ik het als agent van de KLPD niet slecht gedaan had om met een score als deze van vandaag thuis te komen. Is het iets van alledag, of is het toevallig omdat ik me nu een keer in een personenauto tussen 'de grote jongens' begeef en me dit nu gewoon opvalt? Ik denk het niet. Wie zonder zonden is werpen de eerste steen, en dat geld natuurlijk ook voor mij, net zo goed. Toch houd ik er wel degelijk rekening mee en probeer dingen zoals bellen of andere onbelangrijke zaken uit te stellen tot ik ergens stilsta. Omdat ik lang genoeg meeloop om goed te weten dat we geen van allen één haar beter zijn dan die personen met hun vrachtwagen of bestelbus die ik vandaag onderweg tegenkwam rest mij deze dag -vol met bedenkelijke constateringen- maar één gedachte: 'Verbeter de wereld, begin bij jezelf". Dat geldt zoals eerder gezegd net zo goed voor mij, ik lees hier niemand de les. Maar wanneer de krant weer vol staat over een gekantelde truck, of een collega die door wat voor oorzaak ook achterop een file is gedoken zijn de commentaren van de automobilisten niet van de lucht. Waarop door ons als chauffeurs weer geheel verontwaardigd gereageerd word, en op vriendelijke of minder vriendelijke toon tekst en uitleg gegeven word dat het allemaal wel meevalt, en dat vooral de automobilisten de oorzaak zijn van alle ellende op de weg. Vandaag sinds lange tijd besefte ik weer eens hoe en wat een simpele automobilist ervaart in het verkeer tussen die grote jongens. Bellen, slingeren, rood licht, inhalen, een middelvinger op de koop toe.... wat moet een gewone burger en automobilist daar nu van denken? Let daar allen op, we zijn altijd in beeld en een voorbeeld voor de rest!!

Minder kans op kantelen dan met een lange bak op een oplegger. En je kan simpel verschillende producten mee nemen. Maar in mijn ogen ben je gelukkiger met een bakwagen en een kippende aanhanger. Zal qua eigen gewicht niet erg veel verschillen, maar qua onderhoud aan diverse draaiende/schuivende delen zal het wel een groot verschil zijn, na een paar jaar. Ook kan je dan nagenoeg alle soorten los gestort meenemen. Bij dit systeem lijkt het mij geen pretje om bv plakkerige zooi (klei/leem, asfalt, slib) mee te nemen.

Heb het ook gezien,was de tweede rit vanaf Eindhoven.. Echt die stilte en de saamhorigheid tussen de automobilisten. Heb moeten huilen,ja zo ben ik dan.. Iedereen ging automatisch stapvoets rijden.. Gewoon de aanblik van die ontelbare rouwwagens.. kippenvel..

ben al even niet meer actief op het forum maar wil jullie dit niet onthouden. Sinds 2 maanden doe ik ander werk. Niet helemaal meer in het transport maar in de champignonsector. Bij een loonwerkbedrijf rijd ik hier in de regio met een jcb verreiker met daarachter een wipkar waar een zogenaamde kopvulmachine op staat. Met die machine wordt de benodigde grondstof in de champignoncellen/teeltruimtes gebracht. Twee keer per week heb ik klanten wat verder van huis, de jcb wordt dan op een platte bakwagen (een fijne M.A.N. automaat) gereden, vervolgens gaat de wipkar daar achter Enkele zaterdagen rijd ik nog bij mijn vorige baas: distributie Lidl. Overigens is de reden dat ik ben geswitched de steeds meer wisselende aanvangstijden (de ene keer bijv. om 2.00 uur en een andere keer om 16.00 beginnen). Dit had teveel invloed op me en vooral op mijn gezin. Nu heb ik weer gewoon "overdagwerk". Het werk an sich kende ik al uit mijn verleden, dus ik wist op voorhand waar ik aan begon. Hier een plaatje van het span inmiddels voorzien van het CF vaantje! Soms rijdt de baas zelf er mee.

Hee, alles is de waarheid. Ben je nu bij je vrouwke Ron? En zo ja, als je ooit wat rustiger aan gaat doen, zeg maar dat je trouwt, ga je dan hier wonen? Vragen vragen. Denk dat ik vrijdag een beetje depressief was omdat Jennifer weer in dat tehuis is. Denk dan aan haar en haar leven, het is niet veel. Nog twee fotoos, echt een voorbeeld voor velen, waarpnder zeker mijzelf. Ondanks alles is ze zo ongeloofenlijk gelukkig. Heeeeeee... zien jullie dat, nou heeft ze weer mijn soep te pakken.... . Was wel 5 pound afgevallen in een week.... Ja, ze pakt gewoon m'n hand en eet mijn soep, was best wel goed trouwens. Verders ben ik een zeer strenge vader natuurlijk. Iets anders. Zat zo eens rond te kijken op dat high rise forum, en Rotjeknor is zo te zien stinkend rijk, al die flats moeten toch een kapitaaltje kosten om in te wonen. Weet je wat wel grappig was? Je ziet nergens geen natuur meer, maar er word ergens een hal gebouwd waar de binnenkant is beschilderd met boterbloemen (wat onkruid is) en gras enz.... En daarom zijn de stadse mensen zo bezorgd dat er geen natuur meer is omdat ze zelf ooit besloten om in een betonnen wereld te wonen, terwijl er meer dan genoeg natuur is. Hier de foto en link. http://forum.skyscraperpage.com/showthread.php?t=100173&page=5

-Een 40 urige werkweek,na de 40 uur zijn het allemaal overuren.Zaterdag 130%,zondag 150% en feestdagen 200%. -Basisloon omhoog en vergeet de nachtvergoedingen.Niet de overnachtingen maar de periodes dat je na en voor een bepaalde tijd vertrekt. -Kilometervergoeding zou ook wenselijk zijn.Volgens mij zijn we één van de weinigen die daar geen vergoeding voor krijgen. -Een CAO moet één jaar geldig zijn zodat hij aangepast kan worden.Elk jaar verandert er wel iets wat een verandering noodzakelijk kan maken. Eigenlijk een (relatief) simpele CAO zoals velen in andere beroepstakken hem hebben met aanvullingen.De aanvullingen kunnen dan betrekking hebben op overnachtingen,nationaal/internationaal transport,chauffeurspassen etc etc.

Ben incognito onderweg hier... Nieuwe Pete die stond bij het hotel in Connetticut waar we hadden geslapen. Denk dat hij voor de fabriek naar shows rijdt. Het leven is duur aan de (oost) kust, maar sommige hebben nergens last van...

Dan zal die klagende chauffeurs wel binnenland rijden, en die werkgevers internationaal vervoer hebben?

Mooi! Zouden ze hier ook eens moeten. Een stuk flexibeler RTW met ruimte voor eigen inbreng. Gewoon elke dag 10 rijuren, met de mogelijkheid om voor je 24-45 uur rust, een uur of 2 extra te mogen rijden om nog even thuis te komen. 9 uur nachtrust wordt de standaard. Weg met de 24 uur regel of hoe dat ding ook heet. Opzouten met de 45 uur die je niet in je cabine mag doorbrengen. Weet je wat, pleur die hele wet maar overboord. Gewoon 15 uur werken per dag. En kijk maar hoe je het invult.

Tientallen jaren is er niet zo gemuggenzift en meer naar de geest van de wet gehandeld. Ger, jij moest toch beter weten... En dat gelul met dat vakantiebriefje en dat verbod op de weekendrust in de cabine is ook pas van de laatste tijd! En door invoering van de digitach (hebben we ook nog geen tientallen jaren) wordt je nu op de minuut bekeken. + plus al die jaren hadden er zat chauffeurs moeite op de lange afstand met die max 9 rij uren op een dag. Ger, dit is een waardeloos verweer!