Klassement

. Lichtjesavond Al drie jaar was ik van plan de lichtjesavond eens bij te wonen in het dorpje waar ik nu woon. Dan weer was er storm, dan weer wilde een vriendin liever thuis bij de kachel blijven zitten. Dit jaar lukte het dan toch. Samen met de overbuurvrouw naar de lichtjesavond. In de krant hadden we vaag iets gelezen over een eredienst voor overledenen in het algemeen. Haar moeder stierf twee jaar geleden en mijn ouders zijn er al een poosje langer niet meer. Een goed team dus om dit evenement te bezoeken. Bij aankomst keken we onze ogen uit. Heel het park waar de grote kerk in staat was met fakkels verlicht. Zelfs de oude begraafplaats naast de kerk. Eerst was er een kerkdienst waar niet alleen wij maar zowat het halve dorp ook bij was. Natuurlijk kwamen de slachtoffers van Parijs ook ter sprake. Voor die arme nabestaanden moest heel die zware taak van rouwverwerking nog beginnen want deze lichtjesavond was amper vier dagen er na. Dan besef je nog weinig. Die mensen zijn nog in shock. Het vreselijke gemis komt later, en harder...veel harder.. Als de pastoor zijn laatste woorden spreekt, stoot ik mijn buurvrouw aan. 'Ik hoor een doedelzak' fluister ik naar haar. 'Jij bent gek' mompelt ze terug. Maar ik spits mijn oren en ik hoor duidelijk een doedelzak buiten de kerk. Doedelzakmuziek hoor ik heel heel graag. Zo graag zelfs dat ik samen met mijn moeder evenementen bezocht waar dit mooie instrument te horen was. Taptoe's, Highlandgames, zelfs de wereldkampioenschappen doedelzakspelen in Swifterband bezochten we. Natuurlijk moest er bij de begrafenis van ma ook doedelzakmuziek bij. Wij kozen voor Amazing Grace. Na de kerkdienst dus naar buiten, waar een partytent stond en we gratis een warm drankje kregen. Daar stond ze. In de regen en wind met haar mooie Schotse kleding doedelzak te spelen. Het eerste nummer kende ik niet maar bij het tweede liepen de tranen al over mijn wangen. Amazing Grace tussen al die mensen en al die fakkels en kaarsen. Mijn avond kon niet meer stuk. We genoten van ons drankje en wat gesprekjes met andere dorpsgenoten. Aan de overkant stond nog een klein tentje waar alle mensen een gedenkkaars mochten gaan halen. Men mocht zelf kiezen of je die op de begraafplaats of in de Heilige Mariagrot wilde zetten. Je mocht hem ook mee naar huis nemen. Nu we er toch waren hebben we ook maar het nieuwe mortuarium bezocht. Koude rillingen bij de waakkamers. Dus snel weer naar buiten. Nu stonden we voor de poort van het kerkhof wat er zo mooi uit zag met al die kaarsjes en fakkels. Ook de doedelzakspeelster liep daar rond en ik wilde haar weer van dichtbij zien spelen. 'No way dat ik hier in het donker dat akelige kerkhof op ga' sprak mijn buurvrouw ferm. Ik moest er om lachen. Voor mij was het even de mooiste plek op aarde en mijn metgezel vond het superspooky. Gelukkig voor mijn buurvrouw kwam de doedelzakspeelster naar ons gelopen en we spraken even met haar over hoe je zo'n instrument kunt bespelen en hoe lang dat wel duurt. Toen vroeg ze zal ik nog iets voor jullie spelen? Waarop ik zei; 'Je hebt al voor mij gespeeld daarnet, Amazing Grace welke ze ook draaiden bij mijn ma's begrafenis. 'Dan ga ik het nu nog een keer spelen' zei ze, 'speciaal voor jou en je moeder!' Daar stonden we dan met ons drietjes bij de poort van een kerkhof alsof het een stukje film was uit een mooi dagboek. Die muziek, al die lichtjes, die prachtige kleding van haar. Het was gewoon helemaal AF! Tranen van ontroering en mijn ma voelde even zo heel dichtbij... Geweldig! Mijn buurvrouw en ik hebben genoten. We vonden het een mooi eerbetoon aan onze ouders. Laten we hopen dat de gebedjes voor de nabestaanden in Parijs een beetje zullen helpen. Enne... mijn kaarsje nam ik mee naar huis. Dat ga ik morgen eens voor jullie aansteken. Want voor ik dit stukje ging schrijven zag ik dat ik 50.000 lezers hier heb gehad. Vijftigduizend keer hebben mensen even tijd gemaakt om mijn brouwsels te lezen waarvoor ik jullie zeer dankbaar ben. Ik hoop dat mijn kaarsje jullie stuk voor stuk geluk zal brengen of jullie zal behoeden voor alle kwaad wat nu in deze wereld aan de orde is. Van lichtjesavond naar een klein, welgemeend, lichtje voor jullie, bedankt lieve lezers! .

Mijn vader zag mij voor zijn vader aan de dag voor hij overleed, tijdens zijn crematie wilden mijn broertje's en zusjes graag dat het lied van Stef Bos werd gedraaid.... Ik weet wat je bedoelt, tot op de dag van vandaag kan ik ook geen tranen bedwingen tijdens dat nummer. Ik heb ook altijd het idee dat er boven iemand meekijkt dan.

Didi. Je weet nog niet half wat je aanricht met je prachtige verhalen.... Ook nu weer....... Weet je Didi, ik zal vanavond speciaal voor jou een kaarsje branden. Je bent een mens met het hart op de goede plaats......... Waren er maar meer van die mensen op aarde, dan zou er minder oorlog zijn..............

Didi mooi verhaal !!!! Het neefje van mijn vrouw is 3 jaar geleden verongelukt, Op de begravenis draaiden ze Mooi Wark met Warkende helden. Hij zit zelf in die clip. Als ik dat nummer hoor.......Krijg ik het koud, en kippevel en zing uit volle borst mee, net als met Normaal met Achter wolken. Die gaat ook keihard. De laatste keren dat we bij normaal zijn geweest spelen ze dat ook. En dan staan me zwagertjes en ik altijd in tranen. En dan brullen we voor Jeroen !!!!!!!! Kippevel dingen.

Ben alleen bang dat de NL chauffeurs er dan niet meer is😕😕

Ja klopt. Tis met de NL chauffeur net als met het NL voetbal. De best opgeleide coaches, de beste jeugdopleiding, de mooiste accomodaties etc etc.....maar ze spelen geen rol van betekenis meer... En die koekenbakkers staan lekker op de vluchtstrook een visje te cremeren, maar ze spelen wel in de championsleague.

Kan, Andre. Het kan ook zijn dat het kopervet er tussenuit lekt vanweg de warmte.

Alhoewel het in de werkelijkheid niet mag, is het altijd een genoegen om even op jouw vluchtstrook te parkeren en dan de tijd te nemen om jouw verhalen te lezen Didi . Hendrik

Jacob Rensdorpstraat 10 in Castricum Met Ron erbij :D

Mooi verwoord Tobmaran. [emoji106]

Mooie foto's ga vooral zo door

Zeker weten, mooie platen! En ook weer eens wat anders dan die eeuwige 2600's die je hier (naar mijn mening te) vaak ziet in Nederland.

dat zeg je goed spl.....ze kan het goed onder woorden brengen... ook ik heb hier respect voor, in deze harde wereld, waar bijna geen plaats meer is voor de persoonlijkheden, ze zien het denk ik als een teken van zwakte.....maar ik zie het als een sterke persoonlijkheid.

Mooie foto's weer Noud

Nu dan de Mega aflevering van Wörnitz. Er moet ook weer eens wat moderns gepost worden

Didi en Hit bedankt dat U dit stukje menselijkheid wil delen.

Je kan het ook geen uitbuiting noemen want die mensen doen dit werk hier uit vrije wil niemand dwingt hen daartoe. Daarom moet er ook maar eens echt een vrije marktwerking komen, weg met het vergunningstelsel, het is trouwens pure discriminatie tegenover andere beroepen waar iedereen een bedrijf kan beginnen als hij dit wil. Weg met die bescherming van de eigen bedrijfstak en een open marktwerking zoals de werkgevers en ex werkgevers zo graag willen.Dan krijgen ze ook de flexibiliteit die waar ze zo graag over schreeuwen. Als ze hier dan geen droog brood meer kunnen verdienen omdat de prijzen dan helemaal aan gort gereden worden kunnen ze altijd nog uitvlaggen in de hoop dat het daar beter is.

Zelf geïmproviseerd ja , ik ken het probleem niet echt omdat er ook wel restaurants zijn. Als nood kan je pitje etc wel meenemen ja , maar dan nog liever elke dag thuis als het zo moet

Ik ben langs geweest bij Scania en daar stond een 164! Het is 56cm tot aan een bepaalde rand van het dashboard dus ik kan nu verder. Thanks voor de TIP!

klopt Huub, maar 95% hoeft daar niet voor te vrezen, omdat die gewoon zijn werk naar behoren doet.Jullie doen nu net voorkomen dat er alleen nog maar lanterfanters en profiteurs rond lopen........

Heb je aandelen in Otto Workforce Huub? [emoji6]

Mijn hart is nu elektronies geregeld, kan dus omsingeld zijn met mooie dames, het hart blijft gewoon op 55 rpm. Dat is dus hoe het werkt, normaal geeft je hersens een electronies seintje dat het hart moet kloppen, nu gebeurt dat dus via die ICD. Nu nog een electroniese hersen starter en we kunnen normaal leven....

Daarna gewassen, bad vol laten lopen, epson salt erin, vergeet de NL naam constant, en de bubbels aan. Ze zit dan een uurtje in bad, waar je rechtop in zit, dan water eruit, haar eruit tillen, PPFFFFF, haar kammen/drogen, aankleden en een cola drinken. Zo goed genoeg? Die we hier hebben is echter een stuk hoger en ze zit erin net zoals je in een stoel zit. Er zitten ook jets in , maar gebruik die nooit Deze is het, zonder die juffrouw helaas.... We kochten die rechtstreeks van de fabrikant, en nadat ze met mijn vrouwke hadden gepraat waarom we die wilden hebben kregen we het voor de kost prijs en shipping, heel aardig van hun.

http://www.weather.com/weather/tenday/l/USIL0225:1:US Weet niet hoe jij dit opvat , ik vind het wel grappig, vergeet je jassen niet. Soms Ron, soms denk je teveel, mijzelf dus. OK, het goede nieuws, ik wordt 95 jaar oud... Oh boy, dat is niet zo fraai... Het echt goede nieuws, deeed Jennifer vanavond in bad, het ging vrij makkelijk. En jullie hebben kunnen zien hoe niet zo klein ze is.

He Ibo, moet jij eigenlijk niet gewoon een schop onder je hol hebben? Menigeen hier heeft je verteld dat wat je hebt meegemaakt, je niet in de koude kleren gaat zitten en dat je qua werk, geestelijk en voornamelijk lichamelijk ff rustig aan moet doen. Menigeen heeft ook gezegd, dat het minimaal 6 maanden tot 1,5 jaar gaat duren voordat je weer helemaal boven jan bent en topfit met Miss J. kan sleuren en op toer kan. En jij denkt dat jij zo speciaal bent dat je alles na 6 weken weer kan? Dat jij zo bijzonder bent, dat je het beter weet als de artsen en de mensen die al vele fases verder zijn? Sorry hoor, maar jij bent helemaal niet zo bijzonder. Jij bent gewoon een mens (wel met een hart van goud, lezen we hier). Dus hier nu ff van mijn kant, ga door met genieten, maar doe ook in de vakanties ff een beetje rustig aan. Ga door met foto's van je omgeving maken, ik vind de dagelijkse dingen vanuit de USA prachtig om te zien!! En als je veel rondom huis, op dezelfde locaties, fotografeerd, zien wij ook nog eens wat meer van het gewone leven en tijdsverloop daar. En dat vliegen is zo slecht nog niet, ff zoeken op de websites van de luchtvaart maatschapijen (of eigenlijk ff bellen of langsgaan) en ze helpen jou gewoon ff om Jennifer in en uit het vliegtuig te krijgen. Dus hierbij, naar mijn idee vanuit veler gedachten; houd jezelf een beetje in acht. Velen hier willen die gekke Yank nog niet missen. We hebben nog teveel plezier in je verhalen en we zijn zeker beretrots op wat je doet voor Miss J. En zoals je zelf al aangeeft, er is nog geen persoon gevonden die voor Miss J zorgt als jij er niet meer bent, dus je moet zeker 150 jaar worden. Groet Ron (vanaf morgen weer een weekje in Chicago). PS ik weet niet hoe jij of eenieder dit opvat, maar ik bedoel het positief en heb het beste met je voor.

Zo een reactie maakt me zo blij. Ben vandaag in een beetje een depri stemming, wetende dat de beperkingen groter zijn dan ik dacht. Na mij kijkt niemand nog naar Jennifer om. Zoals je op dat filmpje kon horen raak ik nogal snel buiten adem, enkel met praten. Denk dat het voor m'n 60ste gedaan is, voel dat gewoon. Tot dan leven we het leven volop, volgende keer met t vliegtuig, ook hard werken, maar dan zijn we er in een uurtje of 6, net zo lang als naar St Louis MO, wat een 400 km is.

Inderdaad Danny volledig mee eens. Bovendien gaat het in dot topic over een ZZ'Per en ik denk dat die zich niet zo snel uren laat strepen of interesse heeft of de opdrachtgever een "dikke" auto heeft. Hendrik

U bent uw eigen toch wel bewust, dat er langs elke route ook wel restaurants te vinden zijn....?? Groet ron