Klassement

Ik zal maar reageren, voordat ik dadelijk een ban voor het leven krijg. Voor geen goud ga ik ooit nog op de auto riep ik ooit. Soms kan het raar lopen. Na een paar maanden in Dongen te hebben gewerkt op de leerlooierij, had ik de opdracht gekregen om wat verbeteringen in efficiëntie aan te brengen in de expeditie, en om verbeterpunten aan te pakken, Ik heb dat opgepakt en ben heb daar aardig wat verslagen van geschreven met verbeterpunten. Blijkbaar dacht men er anders over, want voor diverse verbeterpunten was geen geld, dus ze willen veiligheid en verbetering, maar het mag niks kosten. Daar had ik al zoiets van, ja waarom heb ik dit werk dan gedaan. Er werken aardig wat mensen in de leerlooierij die van buitenlandse komaf zijn, ik ben er voor om iedereen gelijk te behandelen ongeacht zijn geloof of afkomst. mijn leidinggevende collega dacht daar anders over, en discrimineerde volop, ik heb het voor die mannen opgenomen die werden gediscrimineerd. Heb er melding van gemaakt en heb me er regelmatig hard voor gemaakt dat dit niet kan... uiteindelijk gebeurde er niets en werd er niets mee gedaan. Mijn leidinggevende is niet zo heel pienter, die was dus gewoon bang voor zijn baantje en bang dat ik zijn functie zou overnemen. Die beste man heeft mij dus op alle denkbare manieren zitten tegenwerken. Al deze dingen die ik net opnoemde deed mij besluiten om van de ene op de andere dag mijn spullen in te leveren, na mijn zegje gedaan te hebben ben ik vertrokken. Die middag maar even een belletje gepleegd, ik was WEER officieel werkloos natuurlijk. Ik kon een dag later al beginnen als reachstackermachinist op de containerterminal in Tilburg. Na een paar dagen kreeg ik van mijn oude werkgever uit Waalwijk een belletje of ik daar niet op de reachstacker wilde op de containerterminal. Tilburg maar weer opgezegd en begonnen in Waalwijk, dat is inmiddels al meer dan een half jaar geleden denk ik zo. Alleen ik rij nu ook weer op de vrachtwagen op het industrieterrein een halve dag en de andere helft rij ik op de grote reachstacker, het is maar net hoe het uitkomt. Ik begin rond 6 uur en om 17 of 18 uur ben ik klaar. Ik werk weer 11 tot 12 uur per dag, soms gaat het goed en soms heb ik er moeite mee, na de burn out moet ik nog steeds voorzichtig zijn met de vele aantal uren. Dus ik rij weer op een truck af en toe, maar kom het industrieterrein niet af, op zich wel lekker hoor. Dan nu even wat privénieuws 4 maand geleden kregen mijn vrouw en ik het slechte nieuws dat mijn schoonmoeder kanker had in het lichaam, en de artsen kunnen er niets aan doen, er zijn wel behandelingen geweest maar helaas heeft dat niet het gewenste resultaat opgeleverd. Mijn schoonmoeder heeft besloten niet door te gaan met behandelen. Mijn schoonvader begon ook te dementeren, en niet zo'n klein beetje, nee die werd met de week slechter. Eerst thuiszorg geregeld voor hun beide, maar na een paar week ging dat niet meer, een indicatie aangevraagd en hun beiden in Dongen in een verzorgingstehuis laten plaatsen. Schoonvader op een gesloten dementen afdeling, schoonmoeder in hetzelfde tehuis op een kamer waar ze de laatste maanden van haar leven zal slijten. De meubels gedeeltelijk over verhuizen, momenteel zijn we bezig om het huis waar ze "tich" jaar hebben gewoond leeg te halen en gaat binnenkort in de verkoop. Kortom, we zijn aardig druk ermee, emotioneel maar ook lichamelijk. Mijn vrouw is al een dag minder gaan werken om ook nog een stukje kwaliteit aan het leven van haar ouders te geven. Wij hebben altijd gezegd, zodra de ouders van mijn vrouw zijn overleden dan gaan wij verhuizen naar Drenthe of Groningen, nu komt het allemaal wel in een hele snelle stroomversnelling. In onze vrije tijd zijn we ook nog bezig om daar plannen voor te maken en zijn we aan het rondkijken voor een huis waar we naar toe kunnen verhuizen als het moment daar is. Hebben we daar werk, nee nog niet, maar ach... als je wilt werken is er altijd wel werk. Werk is ook maar een ding, gezondheid is het belangrijkste in het leven. En ongetwijfeld zullen er wel forumers zijn die denken, "hee hij zit toch weer op de auto..." en commentaar zullen leveren, dan heb ik een boodschap voor je. MAAK JIJ JE DAAR MAAR GOED DRUK OM. :-)

Nee.. De slechte gevoelens zijn allang weg, kun je niks mee bereiken. Heb eerlijk gezegd niet zo een slecht leventje nu... zal weleens een post maken wat ik doe....

Heen en weer vliegen van de US naar Holland en weer terug ! niet te vergeten

Tja, hoe help je een nette truck om zeep. Je raakt gewoon iedere week iets....

Neeeee, niet in het kleine kamertje. Was dus wel en week in t ziekenhuis geweest. Ook een manier om vakantie te vieren... Het was verder heel leuk in Gilze, we zijn een paar keer weg geweest, veel gegeten. Heb wel wat fotoos gemaakt in NL, maar denk eerlijk gezegd niet dat iemand daar op zit te wachten. Verders alles goed. Word echter wel eens wat depri rond trucks. Dus blijf er vandaan de meeste tijd. Maar wat nog veel depressiever is zijn alle trucks die in NL geparkeerd staan langs de snelwegen, heel t weekend.... We waren nog naar Oost Kapelle geweest de laatste zondag dat ik in NL was. Zelfs in Zeeland stonden alle parkeerplaatsen vol met vrachtwagens en volk dat maar doelloos rond liep. Ga dan ergens in een dorp of stad staan zou je denken.... Daar is t eten uiteindelijk goedkoper dan bij een benzine station. Of gewoon om wat rond te lopen en ergens een terrasje pikken. Kom trouwens in Oktober alweer terug. Vond een retourtje vanaf t plaatselijke vliegveld voor 580 dollar. Daar hoef je t niet voor te laten. De vlucht over de oceaan is met WOW air. Je krijgt dus niks te eten of te drinken, maar ja, bespaart wel zo een 700 dollar, en zo goed is dat eten nou ook weer niet. Je kunt wel eten en drinken kopen, maar neem wel iets mee. Die maatshappij komt uit Ijsland en alle vluchten landen daar om over te stappen. Kijk, weer een land op t lijsje waar ik nog nooit was geweest.... Eens kijken hoe een broodje vissekop smaakt... Dusals iemand eens naar de VS wil, check m uit.

Mooi geschreven Pierre. Verstuurd vanaf mijn S40 met Tapatalk