[[Template core/global/global/includeMeta is throwing an error. This theme may be out of date. Run the support tool in the AdminCP to restore the default theme.]] Spring naar bijdragen

mobiele sneeuwfoto's 2010


Gast Hallowed

Recommended Posts

  • Reacties 113
  • Created
  • Laatste reactie

Top Posters In This Topic

Zoals zo vaak zie je dat als je een soort van shock moment beleeft hebt dat dit wel een tijdje blijft hangen , zo,n moment zal best nog wel een aantal keren door je hoofd schieten maar maakt je aan de andere kant ook sterker als mens omdat het gelukkig geen lichamelijk letsel en schade aan het materiaal tot gevolgen had.

En een shock was het. Ik ben iemand die dat lang, te lang met zich mee draagt. Ik schud het niet zo van me af en ga door.

Afgelopen weekend was een drama. Maar we zetten door, we vechten door, maar ik merkte wel dat ik een heel eind aan mijn tax zat.

Wat je niet kapot maakt, maakt je sterker.

Of ik kom sterker uit deze winter, of ik kap er mee. Maar kappen is geen optie, we geven niet op, dus ik moet er wel sterker uit komen!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vrijdag 24-12-2010 begon ik met dagdienst.

Er lag te veel sneeuw, het was zo gevaarlijk op plekken.

Je bunderde door flinke sneeuwhopen heen, het had echt hard gesneeuwd, leeg was een drama om te rijden, je gleed alle kanten op, je moest wel een beetje vaart/tractie houden, maar je had zo weinig te zeggen over de wagen. Gelukkig ging het remmen nog goed, dank zij die banden, maar als je stil kwam te staan was je nog niet weg.

Ik begon een beetje voor 7 met rijden.

Het was echt slecht, de sneeuw lag hoog, er was nog weinig aangereden.

De eerste boer, daar kun je rondrijden, als je aan komt kun je precies bij de tank stoppen, je hoeft niet te keren of niets. Ideaal, om weg te komen heb je wat gewicht nodig op je trekas, dat krijg je meteen bij die boer.

Om daar te komen moest ik een sneeuwpad door. De bomen die er staan zorgen er voor dat het niet helemaal vol ligt, maar je gaat over een extreem drempelpad. Een sneeuwdrempelpad. Rare gewaarwording.

De bocht daar maken, normaal is die krap omdat je niet over het gras wilt ivm het gevaar dat je in de modder blijft steken. Nu zag je de bocht amper door de sneeuw.

Goed, die boer ging toch vrij hendig er in, de volgende is wat steekwerk, dat ging wat lastiger, maar het ging. Boer 3 sloeg ik even over (ik liep toch al achter) want voor hem wel ik wat meer asdruk hebben. Boer 4 zit er vlak naast, dus daar ging ik eerst heen.

Dat liep allemaal goed.

Met genoeg asdruk naar boer 5 en 6. Om niet van de hand af te hoeven (wat met gewoon weer simpel is hier) draaide ik die ook om.

Berichtje op de boordcomputer. Alles wat niet vertrouwd is of niet veilig laten zitten. Nummers doorgeven en door gaan.

Geweldig, daar was ik blij mee. Ze laten ons beslisen. Ik stuur meteen een berichtje terug met het nummer van de boer waar ik vast heb gezeten. Of ze daar kunnen bellen en vragen of ik er kan komen.

Ik krijg een bericht terug dat de boer gaat schoonmaken en dat hij denkt dat het dan wel kan. Hoe laat kan ik er zijn?

Over een half uurtje.

Oke, prima krijg ik terug.

Mooi, daar ga ik dus eerst heen. Als je eenmaal dat paadje inrijdt is er geen weg terug meer. Je kunt daar niet steken, al zeker niet met dit weer. Je moet er ook met een heel wijde boog in en dan nog haal je het maar net.

Ik rij voorzichtig over dat pad en ga de bocht naar rechts omlaag, langs de wei (die ligt een kleine halve meter lager, rijkelijk voorzien van prikkeldraad (niet vergeten). Die wei daar heeft in een ver verleden al een keer iemand in gestaan met de wagen melde ik al.

Die boer staat met zijn tractor op het einde van het paadje. En rijdt niet weg. Ik rem een beetje en laat rollen, maar hij rijdt nog steeds niet weg. Hij wil wel, maar hij kan niet. Hij zit echt flink vast. Shit shit shit, ik moet stoppen dus. Op een plek waar ik dat niet wil en waar ik dadelijk vast en zeker weer niet weg kom.

Met zijn tweeën kregen we zijn tractor na een 20 minuten eindelijk van de plek.

Ik stap in de auto en probeer het. Nope, vast op zijn plek. Niet ingegraven, maar gewoon geen grip, geen tractie, niks.

Zand onder de wielen, sneeuw weggraven, zout, 6 emmers heet water per wiel, geen beweging in te krijgen.

Dat prikkeldraad, ik sta er naast in een halve meter sneeuw, voel dat ik mijn evenwicht kwijt raak, ik kan me nergens vast grijpen en ik ga onderuit.

Richting prikkeldraad. Ik rol over die draad heen zo omlaag de wei in.

Nee, daar heb ik geen foto's van!

Uit die wei geklommen, mij flink afgeklopt (verschrikkelijke sneeuwman was er niks bij)

Er lijkt niks kapot op een scheurtje in de broek na. ('s avonds onder de douche blijk ik toch wel wat schrammen op mijn been te hebben, dat schrijnt dan zo lekker als er schoon water over heen komt, je weet ze dan stuk voor stuk te vinden.)

Er komt een zwaardere tractor van familie van hem.

Maar die krijgt er geen beweging in.

Sterker nog, ik kom nog slechter de staan, met de trekas in het prikkeldraad richtig die wei.

We laten druk op de spanbanden staan en er wordt een graafmachine gebeld.

Dat duurde een uurtje. Even binnen zitten wachten, de schoenen bij de kachel en een bak thee.

Die graafmachine probeert met zijn arm mij eruit te trekken. Ongelooflijk wat een kracht die dingen hebben. Maar het lukt hem niet. Hoe hij het ook probeert.

Of hij gaat zelf bijna om, naar voren of naar achteren. Met die schuif er voor probeert hij zich muurvast te zetten. Maar op het moment dat hij echt serieus begint te trekken schuift die hele graafmachine naar mij toe, met een bult sneeuw, ijs en grond er bij.

Er komt een tractor bij (er staan er nu inmiddels 5) die gaat met een ketting aan die graafmachine.

Nog steeds krijg hij me niet los. Sterker, hij sleurt die tractor mee naar mij toe.

Die graafmachine graaft zich zelf een beetje in, dan komt er nog een tractor bij, tegen zijn wielen aan.

En zo krijgt hij mij een halve meter vooruit. Precies genoeg om het op nieuw te proberen.

Maar de bocht daar is erg krap en ik wil niet met de tank door de bomen en door de palen heen.

Ik moet een wijde bocht maken, maar dat lukt niet.

De boer heeft dus flink aan zijn bomen gezaagd en alles paaltjes die in de weg stonden verwijderd. Tja, het is niet anders! Liever wat struiken en kleine boompjes weg dan een deuk in de tank.

Nu gaat het gemakkelijk. ik merk zelfs dat ik grip krijg. Die graafmachine gaat aan de kant, en op eigen kracht zet ik hem voor de tank.

Daar wegkomen, levensgevaarlijk. Vol spinnend en glijdend de bochten door, maar ik haal het wel en ik ben er schadevrij uit.

Met een gigantische achterstand ga ik verder met de dag. Daar ga ik zo over verder, nu even wat foto's.

post-1906-1394783206,3124_thumb.jpg

post-1906-1394783206,4668_thumb.jpg

post-1906-1394783206,5938_thumb.jpg

post-1906-1394783206,7164_thumb.jpg

post-1906-1394783206,8532_thumb.jpg

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik loop die dag gigantisch achter. En ik ben 1 boer aan het uitstellen. Ik durf niet. Nee, echt ik durf echt niet. Het loopt daar een beetje omlaag in een draai tussen 2 bomen door. Normaal is dat al een adres wat maar net aan kan en nu met toch wat schrik in de benen en een bult gladheid durf ik echt niet.

Ik stel die uit tot het laatst. We zien wel. Ik zal er wel langs rijden, maar als het maar een beetje glad lijkt ga ik er niet in! No way!

Het wordt echt laat, om half 6 moet ik er nog twee. Normaal zit ik dat thuis al gedoucht en al achter de frikandellen :D.

De eerste van de twee is een vrij smalle oprit over een beekje. Met voor de uitzwaai een klein stukje berm met een beek.

Die boer heeft zijn erf redelijk sneeuwvrij gemaakt, maar het is er wel glad door geworden en alle sneeuw heeft hij in die berm en beek geschoven. Je ziet geen beek op een stukje na, maar waar die beek precies begint, ik weet het niet.

Ik krijg hem er niet in en op het moment dat ik wil steken heb ik geen grip meer. Om grip te krijgen zijn we al een half uur bezig. Wat een drama! Ik! Wil! Naar! Huis! Heb de buik er meer dan vol van! Ik ben het echt kotszat. Het is genoeg geweest!

Dan krijg ik grip en probeer ik heel voorzichtig de bocht te maken om eruit te komen. Er in gaat niet, eerst moet die sneeuw uit de berm.

Maar met dit weer volgt de trekas niet de stuuras. Ik maak dus geen korte bocht, maar ik schuif een beetje naar links en vooruit.

Die beek zie ik niet, maar ik merk dus wel dat ik te ver zit.

Mijn rechtervoorwiel hangt in die beek.

Alle heiligen daar boven moeten wel opgeschrikt zijn door mij op dat moment. Ik kan nu hier weer aardig wat krachttermen neer zetten om weer te geven hoe ik mij op dat moment voelde.

Degene die na mij moet rijden hangt al de hele tijd aan de telefoon, nou, die kan dus komen. Mag hij me hier aflossen en de coordinator van de auto mag ook mee komen.

De shovel van die boer kon niet op de weg komen (anders had ik hem mij ook weg laten trekken voor ik de beek in ging) maar met een extra lange band en ketting kan hij het vanuit zijn grasveldje wel denkt hij.

De hulptroepen arriveren. Eerst even kijken of er wat kapot is. Dat lijkt mee te vallen! Pfoeh!!!

Met die shovel en een verse chauffeur trekken ze de auto uit de beek. Met veel moeite krijgen ze hem op het terrein zodat we naar de tank kunnen.

De andere chauffeur gaat verder, wij gaan richting huis.

In de auto heb ik nog even een gesprekje met de coordinator. Ik geef aan dat het mij op de zenuwen begint te werken en dat ik ernstig aan mij zelf begint te twijfelen. We hebben er een goed gesprek over, maar het zit me niet lekker. Thuis ook niet, ik heb een rot avond (nou ja avond, van 20.30 tot 22.30 en dan slapen).

Ik slaap slecht die nacht en eerder dan mij lief is gaat de wekker.

Zaterdagmorgen. Eerste rit begin ik met een volle auto. Ik ga lossen en reinigen bij de fabriek. Dat gaat probleemloos en ik rij naar de eerste boer.

Die weg, het begin is vrij netjes en schoon. Maar halverwege kom ik weer van die sneeuwduinen tegen. Ik kom er, leeg, amper door. En halverwege die weg na een bocht ligt een bult sneeuw waar je misselijk van wordt. Ik kom er niet door heen, hij smoort me gewoon.

Ah man, ik word gestoord hier!!!!

Ik stuur meteen een bericht dat ze een tractor bellen. Daarmee kom ik er hier wel door heen.

Begin ook alvast sneeuw te scheppen en te ruimen. Donder een keer nog op mijn kont, grrrr wat een klote zooi weer!

Er stopt een auto van het CRV. Die doen insimineren en zo. Die dame achter het stuurt is een beetje chagerijnig (kerst werken is altijd leuk) en wijst naar de weg achter mij. Ze moet daar heen.

Ja, sorry, ik zit vast, moet je maar even omrijden.

Ze is vasthoudend, nee, ze moet daarheen, of ik niet een beetje aan de kant kan? Nee, als dat kon zou ik dat graag doen hoor, maar dat gaat niet.

Nee, nee, ze moet echt daar heen en het is een kleine moeite om aan de kant te gaan!

Nou mevrouw, ik blijf hier lekker staan, wat je ook zegt, al is het maar om jou te pesten!

Zij boos weg! :D

Komt bij de boer waar ze moet zijn, begint daar heel boos te vertellen waarom ze later is en dat die verdraaide chauffeur de auto niet aan de kant wil zetten!!

Die boer kijkt en pakt meteen zijn spullen. Doos, die auto zit vast, die kan niet eens weg.

5 minuten later heb ik dus de eerste tractor bij me staan. Maar die staat aan de verkeerde kant en heeft niet echt veel kracht.

De weide waar ik langs sta, daar de eigenaar van staat een paar minuten later er ook. Met een grotere tractor. Hij baggert effe lekker door zijn wei, zet hem voor de auto.

We leggen banden en ondertussen komen tractor 3 en 4 ook even kijken. Zo, dat is nou eens noaberschap!

Ik ben vlot los en alle kanten opglijdend en schuivend ga ik door naar mijn eerste boer. Daar krijg ik flink gewicht op de trekas en gaat het al wat beter.

Ik heb er eentje bij, die is echt moeilijk. Daar heb ik zeker een kwartier werk gehad om de wagen er in te krijgen. En nog minder ruimte dan normaal, gelukkig wel wat grip, maar niet zoveel dat je hem er vloeiend in krijgt.

Met 30 ton melk erin ga ik naar de fabriek en kom ik weer van die sneeuwduinen tegen. Daar ga ik zonder moeite door heen. Niet te hard, niet te zacht, door blijven ploegen!

Rit 2 doe ik andersom. Eerst gewicht er in en dan naar de moeilijkere adressen.

Ik moet daarvoor over een verschrikkelijk sneeuwpad. Je ziet geen berm, je hebt 2 sporen, je weet dat er een beek ligt, maar die zie je amper, je weet dat je de bocht ruim moet maken, maar dan moet je door een halve meter sneeuw. Het glibbert alle kanten op, dood en dood eng!

Maar we kwamen weer heelhuids aan!

Gisteren ging het op het begin van de dag weer zo slecht. Niet vast gezeten, niet eens de emmer met zand nodig gehad, maar je glijdt en glibbert. Het is echt dood eng af en toe. Ik ben blij dat ik niet in Noord Holland rij, waar Laura haar adressen had. Met al die vaartjes. Oke, dat gaat met een andere wagen, maar ik vond die beken hier al vaak genoeg dichtbij komen.

Gistermiddag zette de dooi een beetje in en kwam ik op adem. Kreeg zelfs wat tijd voor onspanning tussen door. Even wat forummen, even een spelletje doen op de telefoon terwijl je staat te pompen.

Een boer kwam me een flink stuk chocoladetaart brengen. Arme melkboer moet werken met de kerst... inderdaad ja!

Vanavond moet ik weer werken. Het lijkt nu wat beter, ik hoop ook echt dat het zo is.

We zullen het zien!

Ik sprak ook wat collega's. Bijna iedere auto heeft wel een keer of meerdere keren vast gezeten. Het ligt niet aan mij, het is gewoon extreem. Sommige rijden met hun sleepoog er nog op. Collega die dit werk al meer dan 30 jaar doet had in 2 dagen tijd meer vast gezeten als daarvoor in die 30 jaar.

Het was nie normaal nie, en het is nog lang niet over. Maar we wennen, we leren.

Foto's zijn van de beek... Je ziet daar ook wat we allemaal al weggeschept hebben.

post-1906-1394783206,9756_thumb.jpg

post-1906-1394783207,1857_thumb.jpg

post-1906-1394783207,3294_thumb.jpg

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Forumlid

Ik kan me goed voorstellen dat je bekaf bent na zo'n dag/nacht "knooien". Alleen al het feit dat je geweldig achter loopt op je schema, zeker zonder dat je er zelf wat aan kan doen, vreet energie. En dan nog eens dat geregel en getrek in de sneeuw, dat slurpt dubbele energie. Al hebben wij dan (gelukkig) geen nachtdiensten, ik ben blij dat ik vacantie heb met dit weer.

Maar je ziet wel weer dat het boerenwereldje klein is. 1 belletje en ze komen overal vandaan. :D Logisch want je komt wel hun inkomen ophalen, maar toch..........

Voordeel van het glibbergeval bij de boer in de bos is dat hij nu misschien die bocht iets ruimer zal gaan maken???

Maar als je de kans/keuze hebt, laat een shovel komen om te slepen ipv een trekker. Zeker met een volle bak (al snel 6 ton) heeft die veel meer trekkracht op een gladde ondergrond. En die kan evt zelf de weg of het pad tot op de verharding schoon krabben. Of veel gemakkelijker wat zand over het pad strooien, dan dat je het met een schep doet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat een verhaal zeg.En wat ben ik blij dat ik geen melkboer ben.Ik kan me goed voorstellen dat je het op een gegeven moment kotsbeu bent.Wel knap trouwens dat het nog steeds schadevrij gebeurt :ja::ok:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Grappige is, ik los net mijn collega af. Die vertelde me dat waar ik 1e kerstdag vast stond, gisteravond een andere auto van ons het zelfde had. Precies dezelfde plek...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hij is aan het werk, in glibber omstandig heden, en dan nog op z'n mobieltje op t CF.......

Soms heb ik wel mijn bedenkingen.

Sta elke keer een minuut of 5 a 10 melk te pompen... Kan ook wel gaan staan lezen of zo hoor!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Forumlid

Ik had de meeste ritten in Zuid-Holland, maar dat was ook geen pretje met al die bruggetjes. En de meeste waren zo smal dat een oplegger er niet eens kon komen.

Ik moet je eerlijk bekennen dat ik erg blij ben dat ik dat niet meer hoef.

Zo vast als jij hebt gezeten heb ik gelukkig niet meegemaakt, maar ik heb wel een keer gehad dat ik weg wilde rijden bij de eerste boer 's morgens vroeg. Er lag toen ook een behoorlijke laag sneeuw.

Hij had een lang pad naar achteren en erop ging best goed, het pad was ook aardig maar toen ik terugkwam en stond te wachten om de hoofdweg op te rijden voelde ik de auto naar achteren glijden, richting sloot. Er kwam 1 auto aan en de hoofdweg was redelijk snotterig qua sneeuw. Ik heb m'n zwaailampen aangegooid en heb gas gegeven in de hoop dat ie naar voren zou gaan. Gelukkig pakte ie grip en ik kon de weg op rijden.

De volgende boer was langs een smalle dijk. Het erf oprijden was wederom geen groot probleem, alleen eraf lukte niet, het was te glad. En een vaartje maken om dat gladde stukje net over te komen kon op zich wel, maar ik wist niet of ik hem optijd kon stoppen om niet aan de andere kant van de dijk het water in te schieten. Of dat er net iemand op die dijk zou rijden die ik niet aan kon zien komen. Gelukkig had die boer een 2e oprit en kon ik met een klein gangetje de dijk alsnog opkomen.

Ik weet precies hoe je je voelt, als je die tijd steeds verder ziet tikken en je totaal niet opschiet door dat prutweer. Je word toch zenuwachtig, ook al weet je dat je er bar weinig aan kan doen en je je uiterste best doet om alles op te halen en jezelf en je span heel te houden.

Iedere boer weer hopen dat je erdoor kan komen en dat je niet wegglijdt. Ik heb vorig jaar ook een boer opgebeld, ik stond aan het begin van zijn pad maar durfde niet. Het pas nogal ijzig en totaal niet vlak. Beide kanten een sloot en een scherpe bocht om een paar bomen heen, en dan was de verkanting van de bocht nog precies verkeerd ook. Hij vroeg me wat ie kon doen en uiteindelijk heeft ie er zand op gegooid. Dat ging gelukkig goed en ik heb hem later op kunnen halen.

Ik wens je heel veel succes en ik duim voor je dat het weer je nu wat meer mee zal zitten!! (maar dat geldt voor iedereen)

Ik heb nog een fotootje van vorig jaar van de wagen, m'n collega was toen naast het pad geraakt. Hij kon het land totaal niet zien door de sneeuw. Het was een paadje, net iets breder dan de auto wat midden door het weiland liep. En daar moest je zo'n 200 meter achteruit naar toe.

(foto is met dank aan Michbosch ;) )

post-3908-1394783207,6653_thumb.jpg

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Forumlid

Volgens mij sta je hier op een industrie terrein te lossen?

En je bent geen melk aan het ophalen bij een boer waar je over een bospad met bomen/weilanden/sloten naar toe moet.

Ik lees nu je reactie, dan heb ik je verkeerd begrepen.

Je hebt altijd van die stoere die dat wel effe doen.... Ik zit ook veel bij boeren en het is echt geen pretje op het moment!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gast johannes70

Ik heb er ook nog wel wat,

post-2075-1394783213,9035_thumb.jpg

Foto 1 's nachts naar Bremerhaven

Foto 2 de beruchte vrijdag ook in Ijmuiden

Foto 3 op de A-9 bij Velsen

Foto 4 ook Ijmuiden

Foto 5 Zweden

Foto 6 Denemarken

Foto 7 Zweden

Foto 8 Denemarken

Foto 9 Ook Ijmuiden

Foto 10 bij een boer geladen Noord Duitsland

pencil.png

post-2075-1394783213,5076_thumb.jpg

post-2075-1394783214,1367_thumb.jpg

post-2075-1394783214,3743_thumb.jpg

post-2075-1394783214,5731_thumb.jpg

post-2075-1394783214,8366_thumb.jpg

post-2075-1394783215,1538_thumb.jpg

post-2075-1394783216,9238_thumb.jpg

post-2075-1394783217,2474_thumb.jpg

post-2075-1394783217,4571_thumb.jpg

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vooropgesteld het is geen competitie.

Het is ook niet met elkaar te vergelijken. Eigenlijk wil ik laten zien dat je ook hier in Nederland rare extreme situatie's tegen komt. Het grote verschil is ook dat men in de echte sneeuwlanden er veel beter op is ingesteld. Sneeuwkettingen, men is gewend om op sneeuw te rijden etc.

Hier is het overdag een drama.

Wij zelf komen er wel redelijk door heen maar het andere verkeer houdt het juist op. 's Nachts krijg je nu veel meer gedaan, je komt niets tegen, je kunt lekker ruim rijden.

In de echte sneeuwlanden gaan ze ook slimmer met de sneeuw om.

Ik ben eigenlijk alleen maar in de problemen gekomen door stommiteiten. Van mezelf, van een ander. Mensen die vallen, mensen die hun materiaal vast hebben staan in de sneeuw, mensen die hun sneeuw ruimen precies in de draai (en dat terwijl we al 30 jaar zo moeten komen) mensen die hun erf wel afschrapen maar dat onderste laagje laten liggen (vannacht tot 3 keer toe bijna mijn nek gebroken hier door), niet een omweg pakken maar toch binnendoor schieten, etc. etc. etc.

Mijn grote les van de afgelopen dagen is dat ik er slimmer in ben geworden. Als ik zo'n bult sneeuw zie liggen in mijn draai, ga ik het niet eens meer proberen.

Een binnendoorweggetje sla ik de komende dagen als ik leeg ben echt wel over. Met nog meer gevoel dat pedaal bedienen, een keer anders erin rijden dan dat je gewend bent, allemaal van zo'n dingen.

Hier is het probleem juist de variatie in ondergrond en dat de meeste mensen niet aangepast zijn aan deze omstandigheden. Als ik voor elke auto die niet aan de kant ging omdat er wat sneeuw lag had uitgeweken had ik allang op de kant gelegen.

Gisteren heb ik redelijk schone wegen gehad, zelfs een keer de 70 aan getikt. Maar echt doorrijden in Nederland (dus 80) durfde ik niet. Ik vertrouwde het gewoon niet.

Geen idee hoe dat in Zweden is, of daar de omstandigheden gelijk blijven (sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw) of dat je daar ook te maken hebt met ogenschijnlijk schone wegen, dan wegen die half besneeuwd zijn en half gewoon glad etc. etc. etc.

Nogmaals het is vooral ter lering ende vermaeck om te laten zien hoe het 's winters bij ons in zijn werk gaat. En dan heb ik het nog niet eens over het bevriezen van de ontvangsinstallatie gehad :D.

Wij redeneren ook vanuit ons veilige landje anders. Strooidiensten krijgen op hun donder omdat er te weinig gestrooid wordt. In Duitsland strooien ze niet met een beetje sneeuw. Maar toen het wat gedooid had en het vroor aan was de B67 wel blank schoon...

Wij zouden nachtmerrie's krijgen om in Zweden de melk op te gaan halen, of de post te doen. Maar ja, zij doen dat waarschijnlijk met een hoop kettingen, een sneeuwschuif ervoor etc.

Gisteren was het ondanks de wat betere wegen toch erg laat. Je durft gewoon niet echt door te rijden. En als je een stukje wat harder hebt kunnen rijden kom je daarna weer op zo'n sneeuwpad. En dan moet je echt weer 1000% alles op scherp zetten. Niet haasten, kalm blijven, nog meer opletten, vooruit kijken, niet denken aan de tijd, gewoon rustig doordoen.

Fysiek vind ik het niet zwaar, mentaal is het slopend.

En Gerrit, ik snap heel goed dat iemand die vaak in die omstandigheden rijdt zich verwonderd over een paar cm sneeuw dat dat een land dat helemaal lam legt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De verhalen komen nu ook los bij de collega's.

Die heeft daar vast gezeten, die heeft zo vastgezeten, die hebben ze ook met een graver eruit moet trekken, andere auto zat ook met een voorwiel in de beek.

De kleine schades beginnen ook een beetje te komen. Er zijn, goddank nog geen grote ongelukken gebeurd bij ons. Maar wel allemaal eenzijdige ongelukjes. Daar een paaltje, daar een brievenbus van dat werk.

Het voordeel van een goeie winter is wel dat het altijd goed opruiming houdt in de kleine obstakels :D.

De verstandhouding onder elkaar en met de boeren is nog heel goed. Al werd iedereen zaterdag even een beetje sneeuwmoe. Het duurde net te lang eigenlijk. Zondag dooide het wat en je merkte ook dat veel mensen daar goed op reageerden. Het werkte onstspannend. Ik kwam zondag avond boordevol goeie zin en energie thuis.

Gisteravond werd er weer wat gelachen en flauwekul gemaakt. Iedereen kan het ook in het juiste perspectief plaatsen.

Er circuleert al een grap over een collega die het dak bij de fabriek heeft geraakt met wegrijden. Zoals ik ergens al vertelde, die fabriek gaat over 2 jaar dicht.

De sms die ik kreeg:

Het is nog maar net bekend dat de fabriek in Varsseveld gaat sluiten, en xxxx begint al met slopen.

Hij kan er zelf trouwens ook mee lachen!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Forumlid

Heel veel respect Richard :ok:

Dat gemartel door de sneeuw sloopt je,omdat je weet dat er in jouw geval meer boeren op je zitten te wachten.

Iedereen kan wel zeggen van doe dit en doe dat maar ik zelf wil graag bij voorbaat alle verrassingen voor zijn.

Men kan wel zeggen van blijf rustig en pas je aan , prachtige woorden maar je moet het wel kunnen of in je zitten.

Het is niet zo dat ik als een dolle tekeer ga met dit weer,ik probeer me enigszins aan te passen maar je hebt steeds weer die druk van de "klanten" in de nek .

Daar moeten de klanten dan maar begrip voor hebben is ook zo'n uitspraak :mad:

Okey de klanten (cateraars) misschien nog wel maar als die jongens op de werkvloer niet op tijd hun warme snack of iets dergelijks kunnen krijgen breekt de pleuris uit !!

Dan heb je enigzins de druk van de werkgever die ook graag z'n vrachtauto heel op de dam wil hebben en misschien nog wel het belangrijkste iedereen wil 's avond weer gezond bij zijn/haar gezin zitten en zit dus in mijn geval niet te wachten op een keiharde ontmoeting met een Deli vrachtauto.

Daar komt nog een keer bij dat je jezelf meer moet inspannen (lichaamlijk) dus iets vermoeider bent dan met "normaal"weer wat resulteert in dat je wat prikkelbaarder en dus iets eerder erin brand als je iets niet aanstaat .

Je kunt nog zulke mooie scenario's bedenken maar we hebben met deze omstandigheden te maken en probeer dan maar te denken dat het met een paar maanden voorbij zal zijn......al weet ik zelf donders goed dat dat heel moeilijk is

Richard succes kerel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Forumlid
Ik heb er ook nog wel wat,

Foto 1 's nachts naar Bremerhaven

Foto 2 de beruchte vrijdag ook in Ijmuiden

Foto 3 op de A-9 bij Velsen

Foto 4 ook Ijmuiden

Foto 5 Zweden

Foto 6 Denemarken

Foto 7 Zweden

Foto 8 Denemarken

Foto 9 Ook Ijmuiden

Foto 10 bij een boer geladen Noord Duitsland

pencil.png

Hmmmmm, volgens mij ben ik jou die beruchte vrijdag tegen gekomen in Hoorn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gast johannes70

Richard,

Ik had er geen zin in een heel verhaal te schrijven maar doe het toch, ik bedoel maar, we zitten allemaal op het zelfde asfalt en hebben er allemaal mee te maken.

De een heeft er op die manier last van, de ander op die manier, maar allemaal hebben we last van de sneeuw.

Er zijn er mss. maar een paar die het leuk vinden om zo te rijden denk ik en ik ken er geen 1 van!

Ook op mijn vis zitten ze wachten want ben ik te laat loopt ook het hele proces spaak.

Zo heeft iedereen wel een reden.

Maar ik vind dat er veel te veel over gedramatiseerd word en ik vind ook dat men allemaal veel te zenuwachtig doet.

Dat komt (volgens mij) onder andere doordat ze op het journaal al 3 dagen van te voren lopen aan te kondigen dat het over 3 dagen erg gaat sneeuwen, zo maakt men ook iedereen zenuwachtig.

Als ik zie hoe sommige mensen rijden met een sukkelgangetje over een autobaan maar ook over provinciale wegen, die mensen zijn een gevaar voor zichzelf maar vooral voor anderen.

Haal je zulke mensen in gaan ze ook nog zitten zwaaien en toeteren alsof ze dan ineens geen 2 handen meer nodig hebben om te sturen.

Ik heb toch het idee dat het elk jaar erger word.

Niet dat ik wil zeggen dat ik nou zo geweldig ben want ik lag laatst in Noorwegen ook in de greppel naast de weg (dat was puur ijs) dus je hebt inderdaad zo wat.

En ik weet ook dat je dat niet in de koude kleren gaat zitten, want ik ben ook flink geschrokken hoor!

Voor 20 jaar terug lag er sneeuw en was het normaal, ook lastig want ook toen zaten we wel eens vast of was er wat loos maar tegenwoordig ligt gewoon heel Nederland plat als er sneeuw valt.

En inderdaad is het het beste om in de nacht te rijden want dan heb je ruimbaan maar zogauw de forenzen de weg op komen is het uit met de pret!

Al met al hebben we allemaal last van dit weer dus het is niet bij de 1 erger dan bij de ander, (dat zeg jij ook niet) maar uit reacties blijkt dit wel een beetje alsof de 1 het erger heeft dan de ander en dat vind ik flauwekul.

We moeten allemaal de handel van A naar B brengen en allemaal door dezelfde sneeuw

door de zelfde kou en over dezelfde wegen.

Goede reis gewenst allemaal:ok:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gast johannes70
Hmmmmm, volgens mij ben ik jou die beruchte vrijdag tegen gekomen in Hoorn.

mmmmm dat kan kloppen want ik ben via Alkmaar Hoorn en de dijk terug naar Urk gegaan waar ik maar 4.5 uur voor nodig had:eek:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Gast
Reageer op deze discussie...

×   Je hebt opgemaakte inhoud geplakt.   Opmaak verwijderen

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Forum voorwaarden