Weten we de weg nog?

[jdinverbazing]

Nou Jd,  Ik zou het dan als driftkikkertje maar meer gaan zoeken als lijkwagenchauffeur , kan per bus of truck

En dit is grappig omdááááát .... ?

[Gast DieRooie]

Bedrijf waar ik werk heeft 600 auto's .. Er komen elke dag een heleboel mails binnen.. Zowel van fantasten als van serieus gegadigden..

Als je echt wil zal je even verder moeten gaan als enkel een mailtje sturen en afwachten

[jdinverbazing]

Marotrans; "Bovendien zijn dat ook de krenten in de pap voor de vaste jongens, vergeet dat ook niet. Maar ook daar huren ze mensen in/bij voor volle dagen, al kun je daar wel veel variëren met het aantal dagen per week wat je werken wilt. Maar er zijn hier genoeg leden die je dat vanuit de dagelijkse praktijk haarfijn uit de doeken kunnen doen. Misschien een dienstverband voor vrijdag t/m zondag? Drie langere dagen werken en er dan vier hele lange thuis..."

En juist ja, die "vaste jongens" krijgen idd. vaker de leukere of makkelijkere of hoe je dat dan ook maar noemen wilt aan ritten toebedeelt. Dat zorgt er dan indirect voor dat 'ik' ritten moet gaan doen die vervelender/moeilijker/lastiger enzovoorts enzovoorts enzovoorts. Maar dàt kan mij helemaal niet schelen.

Ik draai mijn hand echt niet om voor 'moeilijke of niet leuke ritten'.

Met bovenstaande opmerking echter bevestig je eigenlijk mijn streven nl. het in overleg met de werkgever mezelf niet te laten overbelasten en zodoende het plezier in het het werken te behouden. Met jouw opmerking in gedachten zou ik de werkgever ook wel kunnen voorstellen 1 dag per week of 3 dagen per week, of 4 dagen per week te rijden. Maar dat kan nou juist helemaal niet begrijp ik van de 'hard-core' fans hier ! Ik zeur ! Iedereen rijdt 80 uur per week en als je dat niet wilt moet je je bezigheden maar elders zoeken !

Dat is echter mijn keuze en als het de keuze van werkgever is om mij hierin niet tegemoet te willen komen , dan heb ik dat maar te respecteren.

Ik merk echter nog steeds dat mijn keus niet begrepen of gerespecteerd wordt.

 

 

Dat het OV ook niet voor 'watjes' is weet ik ook, de maatschappij verhardt. Maar daar heb je wél je zo gewenste kortere werkdagen!!

Onlangs stond er ergens dat er wel werk te vinden is, maar men dan wellicht de eisen en wensen iets moet aanpassen en niet bang moet zijn om een stapje terug te doen. Zowel qua nivo als qua inkomen. Aan de andere kant: een collega van mij heeft zich op eigen initiatief en kosten om laten scholen tot buschauffeur, maar komt ook nog steeds niet verder dan oproepcontracten of enkele dagen per week met het advies om z'n huidige baan deels aan te houden. Die mogelijkheid heeft 'ie (financieel) niet dus blijft zitten waar 'ie zit.

 

Nog maar es (en ik kan dit eindelóós blijven volhouden); Het is niet verstandig om iemand zoals ik, met mijn karakter op een passagiersbus te zetten.

Zo zeiden ook diverse mensen tegen mij; Gôh J.D. , weet jij wat jij zou moeten doen ?? Bij discotheken aan de deur gaan staan en zo...Daar heb jij helemaal het postuur voor ! Alsof het allemaal en alléén maar zou draaien om dat imposante postuur. Die jongens 'aan de deur' moeten echt nog wel wat méér meebrengen dan hun postuur alleen ! Bovendien interesseert me dat type werk me ook helegaar niet !

Dat ik dan opnieuw aangeef dat dát nou niet zo verstandig zou zijn , daar gaat dan iedereen weer net zo vrolijk aan voorbij.

Gelukkig ben ik en blijf ik daar dan wel zelf bij en kan ik mijzelf in bescherming nemen. Niet doen !!

18 mei 2014 bewerkt door jdinverbazing

[jdinverbazing]

Bedrijf waar ik werk heeft 600 auto's .. Er komen elke dag een heleboel mails binnen.. Zowel van fantasten als van serieus gegadigden..

Als je echt wil zal je even verder moeten gaan als enkel een mailtje sturen en afwachten

In de contactgeggevens stond helaas alleen maar 1 adres en dat heb ik gemaild.

Het was een contact en sollicitatieformulier en dat heb ik ingevuld met wat vragen.

[Gast DieRooie]

Ps die banen voor 40u per week zijn er echt wel

Heb zelf het laatste half jaar in nl bij een vleeshandel gewerkt, maandag tm donderdag

07.00 beginnen 18.00 klaar

40uur, vast loon 1650€ netto

18 mei 2014 bewerkt door DieRooie

[RealZeus]

 

Met bovenstaande opmerking echter bevestig je eigenlijk mijn streven nl. het in overleg met de werkgever mezelf niet te laten overbelasten en zodoende het plezier in het het werken te behouden. Met jouw opmerking in gedachten zou ik de werkgever ook wel kunnen voorstellen 1 dag per week of 3 dagen per week, of 4 dagen per week te rijden. Maar dat kan nou juist helemaal niet begrijp ik van de 'hard-core' fans hier ! Ik zeur ! Iedereen rijdt 80 uur per week en als je dat niet wilt moet je je bezigheden maar elders zoeken !

Dat is echter mijn keuze en als het de keuze van werkgever is om mij hierin niet tegemoet te willen komen , dan heb ik dat maar te respecteren.

Ik merk echter nog steeds dat mijn keus niet begrepen of gerespecteerd wordt.

 

 

 

 

4 dagen in de week kan prima, hadden we bij Simon Loos ook. Drukke perioden uitgezonderd. 

Het zijn wel hele lange dagen. 

 

In de nachtdiensten valt het volgens mij qua lengte van de werkdag nog wel mee. In de tijd dat ik nachtdienst had had ik bijvoorbeeld de ene dag 12 uur en de andere dag maar 7 uur werk. En die ritten wisselden dan. 

[RealZeus]

Ps die banen voor 40u per week zijn er echt wel

Heb zelf het laatste half jaar in nl bij een vleeshandel gewerkt, maandag tm donderdag

07.00 beginnen 18.00 klaar

40uur, vast loon 1650€ netto

 

Da's geen 40 uur, van 7.00 tot 18.00u

[Gast DieRooie]

Uurtje pauze eraf elke dag

En ja die nam ik ook..

Weet ook dat het werk niet voor het opscheppen ligt, in de periode dat ik daar werkte, toch 3 kansen gekregen om ergens anders te beginnen

JD .. Er is een Facebook pagina

Nederlandse chauffeurs in Canada

Daar kan je evt wat gerichte vragen stellen

18 mei 2014 bewerkt door DieRooie

[Marotrans]

 

En juist ja, die "vaste jongens" krijgen idd. vaker de leukere of makkelijkere of hoe je dat dan ook maar noemen wilt aan ritten toebedeelt. Dat zorgt er dan indirect voor dat 'ik' ritten moet gaan doen die vervelender/moeilijker/lastiger enzovoorts enzovoorts enzovoorts. Maar dàt kan mij helemaal niet schelen.

Ik draai mijn hand echt niet om voor 'moeilijke of niet leuke ritten'.

Met bovenstaande opmerking echter bevestig je eigenlijk mijn streven nl. het in overleg met de werkgever mezelf niet te laten overbelasten en zodoende het plezier in het het werken te behouden. Met jouw opmerking in gedachten zou ik de werkgever ook wel kunnen voorstellen 1 dag per week of 3 dagen per week, of 4 dagen per week te rijden. Maar dat kan nou juist helemaal niet begrijp ik van de 'hard-core' fans hier ! Ik zeur ! Iedereen rijdt 80 uur per week en als je dat niet wilt moet je je bezigheden maar elders zoeken !

Dat is echter mijn keuze en als het de keuze van werkgever is om mij hierin niet tegemoet te willen komen , dan heb ik dat maar te respecteren.

Ik merk echter nog steeds dat mijn keus niet begrepen of gerespecteerd wordt.

 

 

 

Nog maar es (en ik kan dit eindelóós blijven volhouden); Het is niet verstandig om iemand zoals ik, met mijn karakter op een passagiersbus te zetten.

Zo zeiden ook diverse mensen tegen mij; Gôh J.D. , weet jij wat jij zou moeten doen ?? Bij discotheken aan de deur gaan staan en zo...Daar heb jij helemaal het postuur voor ! Alsof het allemaal en alléén maar zou draaien om dat imposante postuur. Die jongens 'aan de deur' moeten echt nog wel wat méér meebrengen dan hun postuur alleen ! Bovendien interesseert me dat type werk me ook helegaar niet !

Dat ik dan opnieuw aangeef dat dát nou niet zo verstandig zou zijn , daar gaat dan iedereen weer net zo vrolijk aan voorbij.

Gelukkig ben ik en blijf ik daar dan wel zelf bij en kan ik mijzelf in bescherming nemen. Niet doen !!

Het OV valt af, duidelijk. Hoor je mij niet meer over.

 

Het verdere verhaal: ik zou niet willen beweren dat je zeurt, misschien heb je teveel noten op je zang als beginner in deze tijd? Laten we het dan zo noemen. Niet negatief bedoeld, ook niet om te zeuren maar om het duidelijk te krijgen: men zit niet te wachten op iemand met een wensenlijstje. We leven in een tijd waar de werkgevers aan zet zijn, die hebben de keus en die keus is ruim, héél ruim. Bot gezegd: iemand die wat jij zegt " mijn streven nl. het in overleg met de werkgever mezelf niet te laten overbelasten en zodoende het plezier in het het werken te behouden." is bij voorbaat lastig en wordt niet eens uitgenodigd voor een gesprek. Je zou ook aan kunnen geven dat je drie tot vier dagen wilt werken, dan ben je al een stuk flexibeler; en dan hoef je de reden niet eens te benoemen. Zet er de zaterdag bij en je bent haast koopman. Dat bedoel ik aan te geven met een ander patroon te volgen, B-C-A in plaats van het voorgeprogrammeerde A-B-C. 

Of die keus nou wel of niet begrepen cq gerespecteerd wordt: volgens mij h e b  je die keus tegenwoordig bijna niet... Dus blijven vasthouden aan je eigen wensen brengt je niet veel verder.

 

Een voorbeeld van mijzelf, niet als nieuwe discussie maar het past hier wonderwel: als schooljongen leek mij het beroep van treinmachinist wel wat. Dus gesolliciteerd op m'n 19e met een commerciële opleiding: afgewezen. Toen nog NS was een vrij starre organisatie toen, en men eiste een electrotechnische achtergrond/opleiding, punt. Dat ik een MBO- diploma heb, en hobbymatig wel wat kennis van electro- en luchttechniek had opgedaan deed niets ter zake: dát is de eis en daar had je aan te voldoen. Nadien zijn de eisen wel wat versoepeld, maar twee latere pogingen zijn ook gestrand. Nou had ik nog steeds kunnen blijven solliciteren omdat IK vind dat IK wel aan de eisen voldoe en de NS dat maar moet respecteren: dan was ik nu in plaats van NS'er nog steeds WW'er... Dus de bakens iets verzet, paar rijbewijsjes gehaald en tot de dag van vandaag rijdend. Niet bij NS Reizigers, dat klopt. Maar wel iedere maand een storting op m'n bankrekening waar ik vrede mee heb  

Maarten

[zetep]

Ach, het kan best, ik heb zelf een poosje bij Deli-XL gereden, op een vaste route, en ik werkte 5 dagen in de week, van 06:00 tot ongeveer 13:00.

Prachtige tijden, en voor mij op dat ogenblik in mijn leven genoeg uren.

Maar op het ogenblik dat je ergens binnenkomt en laat weten dat je zo weinig uren wil maken, kom je simpelweg niet aan de bak, want je ben dan al snel een zeikerd in de ogen van de planning, en voor jou vijftig anderen.

[Gast henk driehoek]

Dan ben je misschien beter op je plek in het openbaar vervoer JD? Wel onregelmatig, maar geen giga-hoeveelheden uren. Lading laadt en lost zichzelf; wat wil je nog meer??

 

Het is al eerder ergens genoemd: de 'zittende'generatie chauffeurs die uit liefde voor het vak hebben gekozen malen niet om de uren en de zwaarte van het werk: allemaal part of the deal waar je voor kiest!! Maar mensen die halverwege hun werkzame leven een (al dan niet noodgedwongen) switch maken en al bij voorbaat tegen de hoeveelheid uren op zien hebben naar mijn mening niets in het Beroepsgoederenvervoer te zoeken, sorry.

Vandaar het alternatief in het OV: ook 'n groot voertuig met grote verantwoording, in principe een beter salaris, geen vieze handen etc. Ik wist het wel! En waar het om begonnen was: halve dagen werken

Maarten 

inderdaad. Ik ben ook partime bus chauffeur, en werk 30 uur per week, veel al in het weekend of ochtend en avond spits. Is trouwens goed te combineren met mijn andere werk in het eigen vervoer. Een bus chauffeur weet zijn rooster al lang van te voren, dus ben ik flexibel in te plannen in het transport.

[Gast henk driehoek]

Die 8 uur zal nooit lukken in het transport maar toch ben ik van mening dat er geen andere sector is waar je zo flexibel kunt zijn met je werkdagen

Verstuurd van mijn GT-S5690 met Tapatalk

in het eigen vervoer is het wel mogelijk hoor, daar is transport een bijzaak

[Gast geworden]

in het eigen vervoer is het wel mogelijk hoor, daar is transport een bijzaak

Nou bij ons is het toch het belangrijkste, zonder ons staat alles stil, maar 8 uurtjes is wel mogelijk onze wagens rijden 3 ritten met twee chauffeurs.

Maar rij je 1 rit heb je nog weinig prive leven, als jij rijdt slaapt men thuis, en als jij gaat slapen worden zij wakker.

[Gast Johannie]

JD,

Wat mij niet helemaal duidelijk is, heb je nu wel of geen baan? Met andere woorden heb je een uitkering of niet?

Jouw eisenpakket komt bij mij over als onmogelijk. Ik wil slager worden, maar kan niet tegen vlees...

Op het moment dat je een uitkering krijgt ben ik van mening dat dit een tijdelijke geste vanuit de staat is om je te kunnen redden op het moment dat je even, let op: even, geen baan hebt.

Door jouw eisenpakket wordt dat even een langere tijd, en ik vraag me af dat in beginsel de bedoeling is van een uitkering.

[jdinverbazing]

4 dagen in de week kan prima, hadden we bij Simon Loos ook. Drukke perioden uitgezonderd. 

Het zijn wel hele lange dagen. 

 

In de nachtdiensten valt het volgens mij qua lengte van de werkdag nog wel mee. In de tijd dat ik nachtdienst had had ik bijvoorbeeld de ene dag 12 uur en de andere dag maar 7 uur werk. En die ritten wisselden dan. 

En ziedaar, het blijkt toch mogelijk om èn een genuanceerdere mening te ventileren èn om een baan als vrachtwagenchauffeur te vinden met daarin wat meer mogelijkheden te schipperen in je werktijden.

Dat is niet gemakkelijk en overal te vinden , maar het kan.

En zo zie ik meer van dit soort constateringen alhier binnendruppelen. Het duurde even maar dan toch  

[Gast henk driehoek]

Tja, ik denk persoonlijk dat daar weinig verschil in zit in vergelijking met de normale sector. Ik rij bij een klein bedrijf, en dan komt er ook zelf laden/lossen, magazijn werk en dergelijke bij, als je dat wil zijn er kansen zat denk ik. Bij komend voordeel is dat je vaak in een andere (lees: gunstiger) CAO komt.

19 mei 2014 bewerkt door henk driehoek

[jdinverbazing]

Het OV valt af, duidelijk. Hoor je mij niet meer over.

 

Het verdere verhaal: ik zou niet willen beweren dat je zeurt, misschien heb je teveel noten op je zang als beginner in deze tijd? Laten we het dan zo noemen. Niet negatief bedoeld, ook niet om te zeuren maar om het duidelijk te krijgen: men zit niet te wachten op iemand met een wensenlijstje. We leven in een tijd waar de werkgevers aan zet zijn, die hebben de keus en die keus is ruim, héél ruim. Bot gezegd: iemand die wat jij zegt " mijn streven nl. het in overleg met de werkgever mezelf niet te laten overbelasten en zodoende het plezier in het het werken te behouden." is bij voorbaat lastig en wordt niet eens uitgenodigd voor een gesprek. Je zou ook aan kunnen geven dat je drie tot vier dagen wilt werken, dan ben je al een stuk flexibeler; en dan hoef je de reden niet eens te benoemen. Zet er de zaterdag bij en je bent haast koopman. Dat bedoel ik aan te geven met een ander patroon te volgen, B-C-A in plaats van het voorgeprogrammeerde A-B-C. 

Of die keus nou wel of niet begrepen cq gerespecteerd wordt: volgens mij h e b  je die keus tegenwoordig bijna niet... Dus blijven vasthouden aan je eigen wensen brengt je niet veel verder.

 

Nou dacht ik al even eerder deze bovenstaande redenering uitgelegd te hebben. Ja hoor, ik ben ook zaterdag inzetbaar, 3 of vier of vijf dagen enzovoorts enzovoorts. Wat ik daarbij ook heb aangegeven was dat ik wil proberen te voorkomen al die dagen 10/12 of langer aan uren op de vrachtwagen te zitten.. En nog maar es (ik kan dat dit eindelóós blijven herhalen); Mij werd de vraag gesteld hoeveel uren ik zou willen werken per week. Dat suggereerde 'variabele mogelijkheden' dus bv. wil je 1 of 5 dagen werken ?

De vraag had moeten zijn; Vind je het goed om 45 uur en méér per week te werken en dat wij jou dan ook zo in kunnen zetten ?

Ik weet het, het zit allemaal in de semantiek, woordgebruik, vraagstellingen enz.

En idd., ik realiseer me heel goed dat 'het vasthouden aan mijn wensenlijstje' de kans op een baan niet heel erg zal vergroten. Maar om mijn 'wensenlijstje daarom nou helemaal los te laten... Nou nee.

Nog maar es, (en ik kan dit eindelóós blijven herhalen); Veiligheid en gezondheid gaat bij mij voor alles ! Het zal mij toch niet gebeuren dat ik na , wéér zo'n achterlijk lange werkdag, bij het rechtsaf slaan ouden van dagen, pubers, kindjes op de fiets en/of moeders met kinderwagens onder mijn trailerwielen zie verdwijnen. Doodgewoon omdat jij te gehaast de bocht door wilde, of omdat voornoemde slachtoffers zeker weten wel dachten het te kunnen winnen van de vrachtwagen of om wat voor domstompzinnige reden danook.

Hoedanook, het kan maar één keer mis ! En dat mis is dan wel permanent !

Wie het niet wil geloven leze dan de verhalen alhier dan maar van sommige 'ervaringsdeskudigen'. Daar word ik iig. niet vrolijk van.

 

Een voorbeeld van mijzelf, niet als nieuwe discussie maar het past hier wonderwel: als schooljongen leek mij het beroep van treinmachinist wel wat. Dus gesolliciteerd op m'n 19e met een commerciële opleiding: afgewezen. Toen nog NS was een vrij starre organisatie toen, en men eiste een electrotechnische achtergrond/opleiding, punt. Dat ik een MBO- diploma heb, en hobbymatig wel wat kennis van electro- en luchttechniek had opgedaan deed niets ter zake: dát is de eis en daar had je aan te voldoen. Nadien zijn de eisen wel wat versoepeld, maar twee latere pogingen zijn ook gestrand. Nou had ik nog steeds kunnen blijven solliciteren omdat IK vind dat IK wel aan de eisen voldoe en de NS dat maar moet respecteren: dan was ik nu in plaats van NS'er nog steeds WW'er... Dus de bakens iets verzet, paar rijbewijsjes gehaald en tot de dag van vandaag rijdend. Niet bij NS Reizigers, dat klopt. Maar wel iedere maand een storting op m'n bankrekening waar ik vrede mee heb  

Maarten

 

En tja Maarten, dat denk ik heel vaak mbt. tot veel banen; Poehh, zou ik best kunnen. Maar helaas, de werkgever/personeelsfunctionaris bepaalt dan anders op basis van 'harde eisen'. Kun jij niks aan doen.

Echter, voor de vrachtwagen blijk ik dankzij de gehaalde diploma's en rijvaardigheden  volledig gekwalificeerd + ADR - Tank. In dit geval vind ik dan wel dat ik goed gekwalificeerd ben.

Waar ik niet gekwalificeerd voor ben en bv. Tanktransport/Byzonder Vervoer/ Gevaarlijke transporten/ enzomeer. Maar dat schijn je ook gewoon door werkervaring op te kunnen doen. En ehh.... daar was wat mee. Ow ja, voor jou 10 anderen die het al wèl kunnen.

[jdinverbazing]

JD, Wat mij niet helemaal duidelijk is, heb je nu wel of geen baan? Met andere woorden heb je een uitkering of niet? Jouw eisenpakket komt bij mij over als onmogelijk. Ik wil slager worden, maar kan niet tegen vlees... Op het moment dat je een uitkering krijgt ben ik van mening dat dit een tijdelijke geste vanuit de staat is om je te kunnen redden op het moment dat je even, let op: even, geen baan hebt. Door jouw eisenpakket wordt dat even een langere tijd, en ik vraag me af dat in beginsel de bedoeling is van een uitkering.

Nee Johannie, ik heb géén baan en dus een uitkering.

Ik begrijp dat ik nu ook sowieso helemáál géén eisenpakket mag hebben !?

Dus..., iedereen anders dan ik in deze wereld die ik spreek mag deze wèl hebben, maar ik niet. Gôh... Of, al die 'andere werkenden mensen' hebben ook geen wenslijstjes want ze hebben een baan. Het 'wensenlijstje' heeft dan opgehouden te bestaan. Gôh, wist nie dat het zo werkte ?

 

En idd., ik heb één keertje varkensvlees gereden (van die hangende poten) en zag bij aankomst op het terrein de trailers (stampe)vol zitten met levende varkens en besloot toen, ja leuk, maar dit nooit meer. Eet ik daarom geen vlees meer ? Nope, heel hypocriet (ik weet het , ja echt) blijf ik toch wel genieten van een stukje vlees maar dubbel is het wel.

 

De discussie over de 'bedoeling van het hebben van een uitkering' wil ik best met je aangaan. Wat het voor soort uitkering het ook is, WW of Bijstand, ergens in een nog niet zo ver verleden hebben wij hier in Nederland es met elkander afgesproken dit soort 'uitkeringen' in te stellen voor al die mensen die onverhoopt es hun baan zouden kwijtraken. Die 'uitkeringen' , hebben wij toen afgesproken, worden betaald uit de premie-afdrachten en belastingen. Daar doen wij allemáál aan mee.

Zo is ook afgesproken toen dat iedere Nederlandse burger (en later ingezetene) daar recht op heeft ongeacht zijn of haar achtergrond danwel reden .

Ook is afgesproken dat eenieder die een uitkering ontvangt, daar ook een zekere tegenprestatie voor moet leveren. Dat heet dan 'solliciteren' en daar wordt je ook op afgerekend. En daar ben ik het ook volledig mee eens. Een baan en dus salaris is velen malen beter te verkiezen dan een uitkering.

Helaas, de huidige economische omstandigheden werken niet heel erg mee.

Zo solliciteer ik op alles en nog wat (waarvoor ik dan denk ook geschikt te zijn.. <wel realistisch blijven natuurlijk> ) maar wederom vaak helaas, zijn veel van die geschikte banen overal anders , behalve in mijn woonplaats of in de buurt van mijn woonplaats (want wil d'r ook best wel even voor rijden hoor).

De realiteit is derhalve lastig.

Zo word ik nu overal en nergens op afgewezen want verondersteld 'niet geschikt', krijg ik vaker dan mij lief helemaal geen reacties op mijn sollicitaties (Jaaaa, we hebben inmiddels al iemand gevonden en toen is dat wat ehh... ) maar word ik ook tot mijn verassing vaak genoeg gebeld met de vraag of ik beschikbaar ben en/of per direct wil komen opdraven want ja, "Ze zijn iemand Hartstikke Nodig Nu !" De enige vraag/vereiste die dan nog gesteld wordt door zo'n (niet met de materie bekend zijnde) uitzendconsulent is of je 'ervaring hebt met meesturende assen ?'

Het is allemaal maar relatief en dan is het fijn dat je in een uitkering mag zitten die je behoedt voor allerlei rampzalig financiële tegenspoed.

Of had men liever gehad dat ik op 'eigen houtje' op zoek ging naar inkomsten (die dan wel geheel onvrijwillig uit uw huizen & zakken zal gaan komen) ?

 

Overigens, die vraag werd mij voorheen ook veel gesteld door heren en dames in 'gebeitelde banen'.

Nu ook zij werkeloos zijn geworden ondervinden ook zij dat het potverdepotver (!) nog niet zo makkelijk is weer een baan te vinden. Niemand zit namelijk op hun te wachten ! Stel je toch es voor !!

Sta je daar mooi met al die schitterende werkervaringen ahw. met je onderbroek op de enkels in plein public... Kut heee....

19 mei 2014 bewerkt door jdinverbazing

[Gast Johannie]

Ik begrijp dat ik nu ook sowieso helemáál géén eisenpakket mag hebben !?

 

Heb ik niet gezegd...

 

Zo solliciteer ik op alles en nog wat (waarvoor ik dan denk ook geschikt te zijn.. <wel realistisch blijven natuurlijk> ) maar wederom vaak helaas, zijn veel van die geschikte banen overal anders , behalve in mijn woonplaats of in de buurt van mijn woonplaats (want wil d'r ook best wel even voor rijden hoor).

De realiteit is derhalve lastig.

Zo word ik nu overal en nergens op afgewezen want verondersteld 'niet geschikt', krijg ik vaker dan mij lief helemaal geen reacties op mijn sollicitaties (Jaaaa, we hebben inmiddels al iemand gevonden en toen is dat wat ehh... ) maar word ik ook tot mijn verassing vaak genoeg gebeld met de vraag of ik beschikbaar ben en/of per direct wil komen opdraven want ja, "Ze zijn iemand Hartstikke Nodig Nu !" De enige vraag/vereiste die dan nog gesteld wordt door zo'n (niet met de materie bekend zijnde) uitzendconsulent is of je 'ervaring hebt met meesturende assen ?'

Het is allemaal maar relatief en dan is het fijn dat je in een uitkering mag zitten die je behoedt voor allerlei rampzalig financiële tegenspoed.

Ik ben blij dat je hèèl vèèl solliciteert. Maar terug naar die slager als voorbeeld, hij komt binnen bij de Keurslager... ze gaan zitten, hij krijgt zijn bakkie koffie, ze hebben een heel leuk gesprek, maar op een gegeven moment zegt hij: "even één ding, ik wil niet met vlees werken, daar kan ik niet tegen." Is dan de Keurslager de boeman of de sollicitant? En dat bedoel ik met afvragen of je naar het juiste vak kijkt...

 

Deze discussie kunnen we tot heel ver voeren, dat ben ik met je eens. Ik ga dat ook niet doen, wij gaan het namelijk nooit eens worden. maar denk je niet dat iemand die door een samenloop van omstandigheden, of door toedoen van factoren waar hijzelf geen invloed op kan uitoefenen werkloos is geworden niet een stapje harder moet lopen om weer in het werkproces te komen? Concessies doen heet dat. En vanuit dat werkproces kun je wellicht naar een andere baan, of kun je na het bewijzen van je diensten met je werkgever een afspraak maken die wel beter op jouw wensenpakket aansluit?

 

Je posts laten zien dat je gevat genoeg bent, dat je echt wel in de gaten hebt hoe zaken werken, maar hier in de slachtofferrol gaan zitten posten is wel wat makkelijk, vind je niet?

 

En dan nog een laatste, als je dan toch in het transport aan de slag wil, moet je je dan niet focussen op 2 of 3 dagen in de week 12 uur werken? ipv 5x 6 tot 8 uur? Ik snap dat die dagen vermoeiend zijn, maar het zijn er slechts 2 of 3 van de 7...

[jdinverbazing]

Heb ik niet gezegd...

 

Ik ben blij dat je hèèl vèèl solliciteert. Maar terug naar die slager als voorbeeld, hij komt binnen bij de Keurslager... ze gaan zitten, hij krijgt zijn bakkie koffie, ze hebben een heel leuk gesprek, maar op een gegeven moment zegt hij: "even één ding, ik wil niet met vlees werken, daar kan ik niet tegen." Is dan de Keurslager de boeman of de sollicitant? En dat bedoel ik met afvragen of je naar het juiste vak kijkt...

Dat lijkt mij dus wel want ik ga op vóórhand al niet solliciteren op een baan bij een Keurslager !

Ik zoek het echt bij banen waarbij het mijn inschatting is dat ik zo ene baan goed zou kunnen invullen. Maar nog maar es; De partij die mij dan zou moeten willen aannemen, maakt een hele andere inschatting. En dat gebeurd heel vaak in mijn geval. Maar misschien zijn er nog wel meer mensen die soortgelijke sollicitatie-ervaringen hebben (kan natuurlijk alleen maar voor mijzelf praten).

 

Deze discussie kunnen we tot heel ver voeren, dat ben ik met je eens. Ik ga dat ook niet doen, wij gaan het namelijk nooit eens worden. maar denk je niet dat iemand die door een samenloop van omstandigheden, of door toedoen van factoren waar hijzelf geen invloed op kan uitoefenen werkloos is geworden niet een stapje harder moet lopen om weer in het werkproces te komen? Concessies doen heet dat. En vanuit dat werkproces kun je wellicht naar een andere baan, of kun je na het bewijzen van je diensten met je werkgever een afspraak maken die wel beter op jouw wensenpakket aansluit?

Dit is eigenlijk een herhaling van mijn eerdere uitspraken alhier. Ik als werkzoekende en dus sollicitant ben heel slecht in staat de uitkomst van zo'n gesprek te manipuleren. Ik mag en moet gewoon en domweg hopen dat mijn presentatie en 'aardigheids-factor' groter is dan die van die andere 200 sollicitanten.

En daar stel ik mijzelf dus heel erg in teleur. Mijn "best" is gewoon niet "goed genoeg".

De relativiteit treedt echter wel weer per direct op wanneer : "Ze zijn iemand Hartstikke Nodig Nu !"  Zo voldeed ik nergens aan, Zo mag ik aanschuiven, no questions asked !

En jawel, zo heurde het vroeger en vandaag de dag wel te gaan; "vanuit een baan een betere, leukere enz. baan zoeken en vinden danwel je verder ontwikkelen".

Helaas, ook dat gaat vandaag steeds minder op. In mijn geval beland ik steeds (en dat al 22 jaar), op uitzendplekken van organisaties die dan net in een (re-)organisatie gaan terechtkomen met allerlei ontslagen tot gevolg (vandaar ook het even werken op uitzendbasis want het werk moest nog wel even gedaan worden).

Concessies heb ik al vele malen gedaan. Zo was ik echt niet te beroerd om met mijn mooie HBO diploma achter de lopende band te gaan staan , orders te picken of op een heftruck te gaan zitten. Gevolg van al deze zeer goed bedoelde intenties van mij was wel (en daar gaan we weer) , dat de werkgever waar ik dan solliciteerde altijd wat verwonderd opkeek van mijn c.v. "Ik zie wel dat u héél véél verschillende heeft gedaan meneer". "U kunt zeker geen vaste baan vasthouden ?" "Dan verschilt dat wel heel erg met wat u zou moeten gaan doen , denkt u niet ?" (In godsnaam , waarom nodigde jij mij dan toch hier als je dat nu leest ?.. O' wacht, je leest het nu pas... ).

Nog maar es; heden ten dage werken de economische omstandigheden niet mee en nota bene, ik ben ook alweer 50 en wordt volgende maand 51.

Zo dacht ik toen dat ik met het behalen van mijn Groot rijbewijs vast en zeker wel in een baan zou terechtkomen. Ik reed nog geen 8 weken en Lehman Brothers viel en het werk hield op. Dat zijn factoren waarop je geen invloed op uit kan oefenen !

Zo werd mij laatst verteld dat bij Heisterkamp in Oldenzaal een grote variëteit aan chauffeurs rondhobbelt nl. onderwijzers, conciërges, politieagenten(!) ict'ers en wat dies meer zij ! De heren en dames 'echte chauffeurs' hier moeten er maar aan wennen dat er steeds meer en meer 'vreemde instromers' bij komen die van oorsprong niets met vak van doen hebben.

Als laatste; Die recruiter vertelde mij dat zijn grote uitzendorganisatie net 50 (!) chauffeurs had klaargestoomd in 2008. Met de uitbraak van de crises zaten die dus allemaal thuis.

Ik kan veel maar niet alles... en ben daar wel realistisch in.

Nog maar es; Al die mensen die in van die mooie 'vastgebeitelde banen' zaten , zeiden mij ook maar steeds het niet te begrijpen dat ik maar niet aan een baan kon komen.

Ik was en ben immers in jouw woorden ook , gevat genoeg.

Diezelfde mensen zijn nu ook werkeloos en kijken nu tegen het naderen van de Bijstand aan. Denk je dat ik nu al die mensen ga opzoeken en plagerig ga vragen waarom ze geen baan kunnen vinden ? Ik ken de antwoorden nl. al.. maar de verleiding is wel heel groot (arrogante h*fters...).

 

Je posts laten zien dat je gevat genoeg bent, dat je echt wel in de gaten hebt hoe zaken werken, maar hier in de slachtofferrol gaan zitten posten is wel wat makkelijk, vind je niet?

Slachtofferrol ?? Ik vermeld slechts mijn ervaringen mbt. tot de rij-en rusttijden en heb daarbij geconcludeerd dat het me ook té gek kan worden. Een verstandig persoon doet daar wat mee. De minder verstandigen ( en de voorbeelden heb ik daarvan meerdere malen aan mij voorbij zien komen, eindigen óf overspannen thuis óf eindigen bij de dokter op de bank met allerlei lichamelijke (slijtage klachten) óf vallen gewoonweg in slaap achter het stuur óf slaan op snelweg gewoon linksaf de wegafscheidingen in. Daar vallen dus hele andere slachtoffers bij. Moeders thuis met die gek die zo nodig dacht die 70 uur per week te moeten rijden of de medeweggebruikers die op de snelweg fijn in mekaar gedrukt zijn enzovoorts enzovoorts..

Die Rij - en Rusttijden zijn er niet voor niets ! En ik probeer deze dan ook gewoon in mijn voordeel te gebruiken met de hierin geldende richtlijnen (en als het even kan dan toch met wat minder dagelijkse rij-uurtjes.

 

En dan nog een laatste, als je dan toch in het transport aan de slag wil, moet je je dan niet focussen op 2 of 3 dagen in de week 12 uur werken? ipv 5x 6 tot 8 uur? Ik snap dat die dagen vermoeiend zijn, maar het zijn er slechts 2 of 3 van de 7...

En daar ik eerder ook al op geantwoord. Nee hoor, wil ook wel 2 of 3 dagen van 12 uur maken maar geen 5 !

19 mei 2014 bewerkt door jdinverbazing

[lientje]

 

 

 

En dan nog een laatste, als je dan toch in het transport aan de slag wil, moet je je dan niet focussen op 2 of 3 dagen in de week 12 uur werken? ipv 5x 6 tot 8 uur? Ik snap dat die dagen vermoeiend zijn, maar het zijn er slechts 2 of 3 van de 7...

En daar ik eerder ook al op geantwoord. Nee hoor, wil ook wel 2 of 3 dagen van 12 uur maken maar geen 5 !

 

 

Maar dan niet raar opkijken dat de werkgever uit die paar dagen die je dan werkt het maximale haalt.

En dan nog kan het fout gaan door onvoorziene wachttijden of files. Praktijk en theorie zijn een heel verschil.

Dat is nu eenmaal in het transport en daar verander je niets aan.

Die vracht moet weg en die wagen moet weer thuis staan voor de volgende chauffeur.

[jdinverbazing]

Maar dan niet raar opkijken dat de werkgever uit die paar dagen die je dan werkt het maximale haalt.

En dan nog kan het fout gaan door onvoorziene wachttijden of files. Praktijk en theorie zijn een heel verschil.

Dat is nu eenmaal in het transport en daar verander je niets aan.

Die vracht moet weg en die wagen moet weer thuis staan voor de volgende chauffeur.

Klopt !

Neem vanmorgen maar es met al die files bij Arnhem en Utrecht.

Dat weet je en daar hou je rekening mee en ga ik niemand niet , werkgever &  uitzendbureau & planner verwijten.

Het is ook meer mijn bedoeling in zijn algemeenheid bij de werkgever aan te geven dat het mijn voorkeur is voornoemde uren te willen rijden maar ook niet al te moeilijk te gaan doen als de dag es uitloopt.

Maar volgens mij bestaan er al wel heel veel verschillende varianten op mijn wens. Zo zijn er chauffeurs die er de voorkeur aan geven vanaf 12.00 's middags te willen rijden tot... nou ja, einde rit. Weer anderen verkiezen liever de ochtend of de nacht en ga zo maar door.

Natuurlijk kan de planning hierin niet iedereen tegemoet komen maar dat het 'staande praktijk is' weet ik wel zeker. Voor het merendeel zal echter wel gelden dat de chauffeurs gewoon 'naar de wensen en mogelijkheden van de planning worden ingezet'. De ene week een ochtenddienst, de andere week een middagdienst en ga zo maar door.

En waarom zou ik dan mijn 'beperkingen' niet aan mogen geven dan ?

Ze vragen er toch naar ?

Hoeveel uur zou jij per week willen rijden ?

Maar de vraag had natuurlijk anders moeten luiden nl. ; Vind jij het goed dat wij jouw per week alle dagen inzetten tot op het moment dat jij achter het stuur in slaap dommelt danwel aan het einde van de week fijn afgeragd bent danwel enzovoorts enzovoorts.

Wie daarin zelf niets aangeeft , maakt zichzelf daarmee een speelbal van het bedrijf & planning. 'Men kan dan immers naar eigen inzichten, goeddunken en believen over jou beschikken'. En volgens mij ben jij nog altijd zelf als laatste, degene die mag bepalen tot hoever en hoelang jij wilt en kunt werken.

Maar dat denk ik...

20 mei 2014 bewerkt door jdinverbazing

[Gast geworden]

JD, je maakt er steeds een leuk verhaaltje omheen en je wilt niet begrijpen dat transport bij 99,9% van de bedrijven zo niet kan werken, het is geen fabriek die nu al weet wat men volgende week moet produceren als er vracht is moet die gereden worden, is er geen vracht sta je stil.

Ik ben het met je eens dat je je grenzen moet aangeven, maar als jou grens niet strookt met het werk wat je wilt gaan doen, zoek je het dan in de goede hoek.

Ik wild ook wel eens vroeger thuis zijn, loop of bel je naar de planning, vraagt of dit mogelijk is en bijna altijd is er wel een mouw aan te passen, net als een keertje later beginnen omdat je de avond ervoor een feestje hebt en geen spelbreker wilt zijn en om 21 uur te moeten afhaken omdat je weer om 4 uur moet vertrekken.

Alleen het op voorhand al roepen ik wil maar weinig uren en ik heb mijn grenzen, hoe lang heb je eigenlijk al gereden op een vrachtwagen, weet je al wat je grenzen zijn als je op de wagen zit, ik wel en onderweg zijn er plaatsen zat om even er uit te stappen, een rondje te maken, bakkie pakken, beentjes strekken en dan gaan we weer, bij mij is de opkomende vermoeidheid dan zeker weer voor 2 uur weg, en in die tijd ben ik dan wel thuis of op het laadadres.

 

Wil je die uren niet maken omdat je je privé leven niet op de kop wil zetten, droom dan verder, linksom of rechtsom, je privé leven veranderd helemaal, of je dit nu wilt of niet, je zal daar een weg in moeten vinden.

 

O en even een aanvulling, ik vind 40 ook genoeg, van mij hoeft het ook niet meer te zijn, maar ik maak ze wel en dat vind ik ook prima en ik heb daardoor een lekkere vette boterham.

20 mei 2014 bewerkt door Doornekamp33

[Gast El Mas Loco]

jdinverbazing natuurlijk mag je wensen bij een opdrachtgever neerleggen.maar zolang hij nog de keuze heeft tussen veel chauffeurs ben u toch wel een van de eerste die afvalt.

 Ben het het niet helemaal eens met u  soms is een chauffeur als jd de uitkomst vooral bij auto's die bijna 24 uur draaien bijv dag en nacht met 2 chauffeurs kan het een oplossing zijn of als een chauffeur wel uren wel maken en de andere niet ideaal toch als en werkgever het zo kan oplossen .

[jdinverbazing]

jdinverbazing natuurlijk mag je wensen bij een opdrachtgever neerleggen.maar zolang hij nog de keuze heeft tussen veel chauffeurs ben u toch wel een van de eerste die afvalt.

Klopt, zal ik geen woord van betwisten...